Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Mała Apokalipsa - Geneza

„Mała apokalipsa” ukazała się drukiem w 1979 roku w Warszawie oraz w Londynie. W Warszawie książka ukazała się w tzw. II obiegu.(wydana jako nr 10 literackiego pisma „Zapis”). Pracę nad książką pisarz rozpoczął dwa lata wcześniej.

Absurdalna, groteskowa wizja państwa opisanego w „Małej apokalipsie” odnosi się bezpośrednio do rzeczywistości PRL-u (huczne obchody komunistycznych świąt, pochody, telewizyjne relacje z przemówień partyjnych działaczy, kolejki, milicyjne patrole). Sposób konstrukcji postaci (przeszłość bohatera, jego praca i życiowe doświadczenie) pozwala domyślać się, że autor umieścił w swym dziele pewną ilość odniesień autobiograficznych.

Książka od razu wzbudziła ogromne emocje, zarówno ze względu na tematykę, jak i styl pisania. Tadeusz Konwicki w momencie pisania „Małej apokalipsy” miał już za sobą flirt z komunizmem. Ten niegdysiejszy autor socrealistycznych powieści, członek partii, wydawałoby się artysta reżymu, w latach 70-tych zaczął krytykować komunistyczne władze.

Dzieło obrazuje świat totalitarny posunięty do granic absurdu, w którym nie ma jednostki, nie ma indywidualności, wszystko jest rozmyte i podporządkowanie jednemu celowi: budowaniu socjalizmu. Ukazuje upadek wszelkich wartości, brak jest honoru i zwykłej ludzkiej życzliwości. PRL w Małej Apokalipsie to groteskowy twór, chylący się ku upadkowi, rozkładowi, ale wciąż zdolny do zniewalania ludzi, do odbierania im wszelkiej nadziei na lepsze jutro.