Pan Kleks kocha dzieci takimi, jakie są. Lubi zwłaszcza psotnych i pomysłowych urwisów. Profesor przyjmuje pod dach swojej szkoły szczególnie te dzieci, które wymagają większej uwagi i troskliwości (o Adasiu mówiono, że ma „gliniane ręce”). Nauka w Akademii rozwija w małych uczniach przede wszystkim wyobraźnię i ciekawość. Chłopcy spędzają większość czasu na zabawie, ale posiadają też własne – szczegółowo rozpisane i przydzielane – obowiązki. Pan Kleks to charyzmatyczny i twórczy opiekun dzieci, który zamiast kar (upomnień) stosuje wyjątkowo skuteczną metodę nauki – dobrą zabawę.
