Kraków, opisany w liryku Gałczyńskiego to miejsce magiczne, baśniowe, ukazujące swoje prawdziwe oblicze nocą. Bohater utworu opuszcza przyjęcie w towarzystwie dwóch przyjaciół. Wszyscy troje z zachwytem spacerują po ulicach obserwując „nocną twarz” miasta. Centrum tej sennej, onirycznej krainy to rynek z postojem dorożek. Jedna z nich przybiera postać magicznego pojazdu uosabiającego poetyckie natchnienie i bajkową podróż. Woźnica wiezie swych turystów w pobliże knajpy dorożkarskiej. Tam mistrz ceremonii wypowiada znamienne słowa: „póki woda płynie w Wiśle, / jak tutaj wszyscy jesteście, / zawsze będzie w każdym mieście, / zawsze będzie choćby jedna, / choćby nie wiem jaka biedna: ZACZAROWANA DOROŻKA (…)”
Zaczarowana dorożka - Motyw miasta
Kraków, opisany w liryku Gałczyńskiego to miejsce magiczne, baśniowe, ukazujące swoje prawdziwe oblicze nocą. Bohater utworu opuszcza przyjęcie w towarzystwie dwóch przyjaciół. Wszyscy troje z zachwytem spacerują po ulicach obserwując „nocną twarz” miasta. Centrum tej sennej, onirycznej krainy to rynek z postojem dorożek. Jedna z nich przybiera postać magicznego pojazdu uosabiającego poetyckie natchnienie i bajkową podróż. Woźnica wiezie swych turystów w pobliże knajpy dorożkarskiej. Tam mistrz ceremonii wypowiada znamienne słowa: „póki woda płynie w Wiśle, / jak tutaj wszyscy jesteście, / zawsze będzie w każdym mieście, / zawsze będzie choćby jedna, / choćby nie wiem jaka biedna: ZACZAROWANA DOROŻKA (…)”