Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Pożegnanie uczennicy - interpretacja

Liryka grecka

Safona to przedstawicielka nurtu poezji greckiej (VII/VI w.p.n.e). Pochodziła ona z Mityleny na wyspie Lesbos. Jej twórczość wiązała się z jej działalnością pedagogiczną w arystokratycznych kółkach dziewczęcych. Z jej pism do czasów współczesnych zachowało się niewiele dzieł. Jej twórczość to głównie pieśni miłosne, weselne i hymny.

Safona opisuje w swoim wierszu potężne uczucie zazdrości jakie budzi w niej widok chłopca, który zasłuchany jest w słowa głoszone przez jedną z jej uczennic.

Wiersz składa się z czterech zwrotek.

Pierwsza z nich opisuje wygląd chłopca – słuchacza. Safona porównuje jego urodę do urody mitycznego boga. Chłopiec jest oczarowany słowami jakie wypowiada jej uczennica –

melodii twego śpiewnego głosu

Chciwie tak słucha

Druga i trzecia ze zwrotek opisuje odczucia samej Safony na dźwięk głosu i Barawa śmiechu jej uczennicy: Twój uroczy śmiech ileż tęsknot budzi.

Gdy Safona napotyka wzrok chłopaka nie potrafi wypowiedzieć ani jednego słowa by podzielić się nim ze słuchaczem.
Ledwie chwilę patrzę na ciebie - wszystkich
Słów zapominam.
Głos się łamie wnet i subtelny płomień
Ciało moje nagłym przenika żarem,
Świat mi ginie z oczu oślepłych - tylko
Szum w uszach głuchy.

Ostatnia ze zwrotek wyraża niepokój Safony o to, jakie emocje budzi w niej cała sytuacja, którą zaobserwowała:
Pot mnie zlewa, dreszcz mi przeszywa ciało
I zieleńsza jestem od polnej trawy,
Jakbym miała martwa za chwilę upaść.
Czyż oszalałam?...

Liryka grecka

Safona to przedstawicielka nurtu poezji greckiej (VII/VI w.p.n.e). Pochodziła ona z Mityleny na wyspie Lesbos. Jej twórczość wiązała się z jej działalnością pedagogiczną w arystokratycznych kółkach dziewczęcych. Z jej pism do czasów współczesnych zachowało się niewiele dzieł. Jej twórczość to głównie pieśni miłosne, weselne i hymny.

Safona opisuje w swoim wierszu potężne uczucie zazdrości jakie budzi w niej widok chłopca, który zasłuchany jest w słowa głoszone przez jedną z jej uczennic.

Wiersz składa się z czterech zwrotek.

Pierwsza z nich opisuje wygląd chłopca – słuchacza. Safona porównuje jego urodę do urody mitycznego boga. Chłopiec jest oczarowany słowami jakie wypowiada jej uczennica –

melodii twego śpiewnego głosu

Chciwie tak słucha

Druga i trzecia ze zwrotek opisuje odczucia samej Safony na dźwięk głosu i Barawa śmiechu jej uczennicy: Twój uroczy śmiech ileż tęsknot budzi.

Gdy Safona napotyka wzrok chłopaka nie potrafi wypowiedzieć ani jednego słowa by podzielić się nim ze słuchaczem.
Ledwie chwilę patrzę na ciebie - wszystkich
Słów zapominam.
Głos się łamie wnet i subtelny płomień
Ciało moje nagłym przenika żarem,
Świat mi ginie z oczu oślepłych - tylko
Szum w uszach głuchy.

Ostatnia ze zwrotek wyraża niepokój Safony o to, jakie emocje budzi w niej cała sytuacja, którą zaobserwowała:
Pot mnie zlewa, dreszcz mi przeszywa ciało
I zieleńsza jestem od polnej trawy,
Jakbym miała martwa za chwilę upaść.
Czyż oszalałam?...