Żołnierze biorący udział w obronie kraju giną w taki sam sposób, w jaki walczyli. Pełnią swoją służbę do ostatnich chwil życia, a nawet po śmierci zachowują bojowy szyk: idą do nieba „czwórkami”, stoją razem „tak jak mur”, w chmurach dudni ich równy krok. Odchodzą, gwiżdżąc wesołą, żołnierska piosenkę. Obiecują też pośmiertny powrót (motyw „śpiącego rycerza”): „Lecz gdy wiatr zimny będzie dął / i smutek krążył światem / w środek Warszawy spłyniemy w dół / żołnierze z Westerplatte.”
Pieśń o żołnierzach z Westerplatte - Motyw walki
Żołnierze biorący udział w obronie kraju giną w taki sam sposób, w jaki walczyli. Pełnią swoją służbę do ostatnich chwil życia, a nawet po śmierci zachowują bojowy szyk: idą do nieba „czwórkami”, stoją razem „tak jak mur”, w chmurach dudni ich równy krok. Odchodzą, gwiżdżąc wesołą, żołnierska piosenkę. Obiecują też pośmiertny powrót (motyw „śpiącego rycerza”): „Lecz gdy wiatr zimny będzie dął / i smutek krążył światem / w środek Warszawy spłyniemy w dół / żołnierze z Westerplatte.”
