Pamiętnik z powstania warszawskiego - Motyw społeczeństwa

Normalność w nienormalności – myśli, reakcje i działanie zwyczajnych szarych ludzi, rzuconych w wir powstańczej zawieruchy. Mieszkańcy Warszawy mają poczucie osamotnienia i bezradności, jednocześnie, mimo tragizmu sytuacji, reagują jak zwykli, przeciętni ludzie. „A wiesz Mironku, ja bym mu się oddała” – mówi Irena na widok powstańca, biegnącego ulicą. Inny z bohaterów w czasie nalotu siedzi w ubikacji. Opisuje dygotanie sedesu i całego piętra w czasie eksplodowania bomb.