Tom został wydany w 1857 r., jednak już wcześniej Baudelaire myślał o takim zbiorze. Najpierw pomysł na tytuł był inny – otóż miał on brzmieć Lesbijki. Znać w tym skłonność do skandalizowania lub po prostu przekraczania barier. Ostatecznie, po odrzuceniu innych jeszcze koncepcji, ukazał się zbiór pod tytułem Kwiaty zła. Autor zadedykował go poecie T. Gautierowi.
Książka składa się między innymi z takich części: Spleen i ideał, Obrazy paryskie, Bunt. Już tutaj zarysowuje się tematyka tych wierszy i obszary rzeczywistości, które Baudelaire chciał zgłębić.
Poeta słono zapłacił za niektóre z tych wierszy. Oskarżony o niemoralność przegrał proces i poniósł karę finansową. Z tego powodu w późniejszych wydaniach zabrakło niektórych tekstów. Z czasem się to zmieniło i w 1868 (po śmierci Baudelaira) „gorszące” wiersze przywrócono do łask.
Trzeba zaznaczyć, że poeta odebrał chrześcijańskie wychowanie. Jego matka dorastała w domu, gdzie panował jansenizm.
Książka składa się między innymi z takich części: Spleen i ideał, Obrazy paryskie, Bunt. Już tutaj zarysowuje się tematyka tych wierszy i obszary rzeczywistości, które Baudelaire chciał zgłębić.
Poeta słono zapłacił za niektóre z tych wierszy. Oskarżony o niemoralność przegrał proces i poniósł karę finansową. Z tego powodu w późniejszych wydaniach zabrakło niektórych tekstów. Z czasem się to zmieniło i w 1868 (po śmierci Baudelaira) „gorszące” wiersze przywrócono do łask.
Trzeba zaznaczyć, że poeta odebrał chrześcijańskie wychowanie. Jego matka dorastała w domu, gdzie panował jansenizm.
