Motyw władzy łączy się z postaciami królów. Przez Galla Anonima zostaje podkreślona skromność obu władców, ich pokora wobec Boga. Od Niego bowiem pochodzi ich moc oraz mądrość. Roztropność króla jest bowiem wynikiem boskiej myśli i wszechmocy. To wokół króla toczą się najważniejsze wydarzenia i skupiają ludzie, u niego szukają pomocy i sprawiedliwości. Naród tworzą jednostki poddane królowi.
Choć „Kronika polska” miała przedstawić przede wszystkim życie Bolesława Krzywoustego, w podaniach znajdują się dwie postacie, pasujące do motywu idealnego władcy.
Pierwszą jest Bolesław Chrobry. Przedstawiony został jako twórca zjednoczonego państwa polskiego. To on przyczynił się do połączenia oraz poszerzenia ziem i zjednoczenia mieszkańców. Najważniejsza była dla niego sprawiedliwość, starał się rządzić mądrze i z namysłem: „(…) po męsku rządził królestwem i za łaską Bożą w taką wzrósł cnotę i potęgę, iż ozłocił (...) całą Polskę swą zacnością”. Był sędzią bezstronnym, ale też litościwym. Dochowywał wiary Kościołowi i umacniał wiarę chrześcijańską w Polsce. Najważniejszy staje się jednak dla Galla Anonima fakt waleczności Chrobrego. Jako władca idealny, walczy nie tyle dla chwały, ale – zdaje się mówić autor – dla zwiększenia rangi Polski i Polaków. Gall Anonim wychwala zalety bojowe króla, pisze o jego przodownictwie w walce, odwadze, męstwie i wytrwałości. Bolesław Chrobry został więc pokazany jako władca sprawiedliwy, szlachetny, potrafiący jednak przyznać się do błędu, a więc tym bardziej ludzki. Na pierwszym miejscu stawiał dobro swych poddanych, wobec których był miłościwym i sprawiedliwym królem. Walczył o dobro i bogactwo państwa polskiego.
Druga osoba to Bolesław Krzywousty, kolejny wielki władca Polski. Przywrócił jej świetność i znaczenie po latach upadku. Autor „Kroniki polskiej” zwraca uwagę przede wszystkim na jego waleczność i krzewienie wiary chrześcijańskiej. Podkreśla jego upodobanie do zabaw rycerskich już w wieku chłopięcym, pisze o wrodzonej bystrości i umiejętności trafnych osądów. Krzywousty jest pokazany jako władca idealny, nie dający się stłamsić, nie pozwalający sobie na kompromisy i półśrodki, dzielnie walczący o swój kraj i poddanych.
