Tytuł „Ikar” jest metaforą. Autor zauważa analogię pomiędzy zachowaniem antycznego bohatera i współczesnego chłopca. Ikar staje się tu symbolem głupiej, bezsensownej śmierci. Ani Ikar ani Michaś nie pomyśleli jak tragicznie może skończyć się ich nieuwaga.
Jednak nie tylko zachowania obu młodzieńców są istotne dla pisarza. Zwraca on również uwagę na spokój ludzi. Nikt nie zauważył śmierci chłopców-na obrazie Bruegela rolnik pracuje, w Warszawie kobiety dalej zastanawiają się, którym tramwajem jechać, a w tle słychać wykrzykiwane nazwy gazet…
Ikar utonął po raz drugi i nikt, oprócz literata- artysty nie odnotował tego faktu.