Ta przedstawiona przez Krasickiego warstwa społeczna posiada tylko jedną cechę wspólną – brak obiektywizmu. Zamiast troszczyć się przede wszystkim o dobro kraju szlachta zapomina o roli, do jakiej została powołana. Zajmuje się niepotrzebnym dopatrywaniem się uchybień w postępowaniu i rządzeniu króla, któremu tak naprawdę niczego nie można zarzucić.
