Éric-Emmanuel Schmitt – biografia
Éric-Emmanuel Schmitt (ur. 1960) – francuski pisarz, dramaturg, filozof. Urodzony 28 marca 1960 roku w Sainte-Foy-les-Lyon. W młodości uczęszcza do Lycee du Parc w Lyonie i zostaje przyjęty do elitarnej, francuskiej uczelni Ecole Normale Supérieure, gdzie w latach 1980-85 studiuje filozofię. Schmitt kończy uczelnię, uzyskawszy tytuł doktora filozofii. Po ukończeniu studiów przez trzy lata pracuje jako wykładowca filozofii w Cherbourg i na Uniwersytecie Chambery. Sławę zyskuje swoimi sztukami teatralnymi.Twórczość
Debiutuje dramatem „La nuit de Valognes” (1991). Następne dzieło – „Le Visiteur” – otrzymuje nagrodę Moliera za najlepszy francuski spektakl 1993 roku. Sukces kolejnych dramatów – „Golden Joe”, „Le Libertin”, „Milarepa” – ugruntowuje pozycję Schmitta jako nowatorskiego i utalentowanego dramaturga, umożliwia mu także zupełne poświęcenie się pracy pisarskiej. W 1994 roku ukazuje się pierwsza powieść Schmitta – „La Secte des egoistes” (1994). Kolejne dzieła prozatorskie – „Ewangelia według Piłata” (2000), „Pan Ibrahim i kwiaty Koranu” (2001), „Oskar i pani Róża” (2002) – zyskują ogromne uznanie czytelników. Szczyt popularności twórczości Schmitta przypada na przełom XX i XXI wieku. Dzieła pisarza są tłumaczone na ponad 30 języków, wiele z nich zyskuje status bestsellerów. Twórczość Schmitta zostaje też doceniona przez krytyków literackich. Najważniejsze nagrody, otrzymane dotychczas przez autora „Oskara i pani Róży” to: German Book Award za „Pana Ibrahima i kwiaty Koranu” (2004), Prix Chronos za „Oskara i panią Różę” (2005), Prix de Solidarite za „Dziecko Noego” (2005), Grand Espaces Award za „Ulissesa z Bagdadu” (2009). Od 1993 roku Schmitt zajmuje się także tworzeniem scenariuszy filmowych, z sukcesem dokonuje ekranizacji swoich kolejnych powieści (2003 – „Pan Ibrahim i kwiaty Koranu”, 2007 – „Odette Toulemonde”, 2009 – „Oscar et la Dame Rose”). Obecnie pisarz mieszka w Brukseli.
1994 – „La Secte des egoistes”
2000 – „Ewangelia według Piłata” (wyd. pol. 2002)
2001 – „Pan Ibrahim i kwiaty Koranu” (wyd. pol. 2004)
„Przypadek Adolfa H.” (wyd. pol. 2007)
2002 – „Oskar i pani Róża” (wyd. pol. 2004)
2003 – „Kiedy byłem dziełem sztuki” (wyd. pol. 2007)
2004 – „Dziecko Noego” (wyd. pol. 2005)
2005 – „Moje życia z Mozartem” (autobiografia, wyd. pol. 2008)
2006 – „Odette i inne historie miłosne”
2007 – „Marzycielka z Ostendy” (wyd. pol. 2009)
2008 – „Ulisses z Bagdadu” (wyd. pol. 2010)
Dramat:
1991 – „La Nuit de Valognes”
1993 – „Le Visiteur”
1995 – „Golden Joe”
1997 – „Le Libertin”
„Milarepa”
2003 – „Małe zbrodnie małżeńskie”
2004 – „Moje Ewangelie” (wyd. pol. 2006)
2007 – „Tektonika uczuć”
Najważniejsze dzieła:
Proza:1994 – „La Secte des egoistes”
2000 – „Ewangelia według Piłata” (wyd. pol. 2002)
2001 – „Pan Ibrahim i kwiaty Koranu” (wyd. pol. 2004)
„Przypadek Adolfa H.” (wyd. pol. 2007)
2002 – „Oskar i pani Róża” (wyd. pol. 2004)
2003 – „Kiedy byłem dziełem sztuki” (wyd. pol. 2007)
2004 – „Dziecko Noego” (wyd. pol. 2005)
2005 – „Moje życia z Mozartem” (autobiografia, wyd. pol. 2008)
2006 – „Odette i inne historie miłosne”
2007 – „Marzycielka z Ostendy” (wyd. pol. 2009)
2008 – „Ulisses z Bagdadu” (wyd. pol. 2010)
Dramat:
1991 – „La Nuit de Valognes”
1993 – „Le Visiteur”
1995 – „Golden Joe”
1997 – „Le Libertin”
„Milarepa”
2003 – „Małe zbrodnie małżeńskie”
2004 – „Moje Ewangelie” (wyd. pol. 2006)
2007 – „Tektonika uczuć”
