Kornel Makuszyński – biografia
Kornel Makuszyński (herbu Przyjaciel) urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju. Był synem Edwarda Makuszyńskiego i Julii z Ogonowskich. Uczył się w IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Gdy miał 14 lat napisał pierwsze wiersze, których pierwszym recenzentem był Leopold Staff. Wiersze zostały zamieszczone we lwowskim dzienniku „Słowo Polskie”. Od 1904 roku był członkiem redakcji tego dziennika. Studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. W 1915 roku został ewakuowany w głąb Cesarstwa Rosyjskiego. W 1918 roku wrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie. Za swoją twórczość otrzymał członkostwo Polskiej Akademii Literatury, państwową nagrodą literacką, nagrodę PAL „Złoty Wawrzyn”. Po 1945 roku zakazano mu publikacji. Zmarł 31 lipca 1953 roku w Zakopanem. Jego ciało spoczywa na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.
Najważniejsze dzieła
-
Szewc Kopytko i kaczor Kwak,
-
O dwóch takich, co ukradli księżyc,
-
Przyjaciel wesołego diabła,
-
Panna z mokrą głową,
-
Wyprawa pod psem,
-
Awantura o Basię,
-
Szatan z siódmej klasy,
-
Szaleństwa panny Ewy