Jan Kochanowski - biografia i twórczość
Jan Kochanowski urodził się 6 czerwca 1530 roku w Sycynie koło Zwolenia. Studiował na Akademii Krakowskiej w 1544 roku. Siedem lat później rozpoczął naukę na uniwersytecie w Królewcu. Stąd wyjechał do Padwy we Włoszech. Spotkał wielu Polaków i wkrótce został konsyliarzem nacji polskiej. Zyskał wiedzę filologiczną i humanistyczną. W tym okresie powstała „Pieśń XXV”, czyli „Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary”.W latach 1555-1556 przebywał w Królewcu
na dworze arcyksięcia Albrechta Hohenzollerna. Następnie ponownie
wyjechał do Włoch. Po powrocie na stałe osiadł w Polsce.
Przebywał na dworach Tarnowskich, Tęczyńskich, Jana Firleja,
biskupa krakowskiego Filipa Padniewskiego, a także Zygmunta Augusta. Tu też mianowano go sekretarzem królewskim.
W 1567 roku towarzyszył królowi w wyprawie radoszkowickiej.
Na
dworze Zygmunta II Augusta służył do roku 1572. Opisywał
najdonioślejsze wydarzenia, takie jak hołd pruski czy unię
polsko-litewską. Uczestniczył w koronacji Henryka Walezego po
śmierci Augusta. Po ucieczce króla wycofał się z życia
dworskiego, mimo sympatii w stosunku do Stefana Batorego.
W 1576 roku
odbył się ślub Kochanowskiego z Dorotą Podlodowską. Była ona
córką podstolego sandomierskiego. W 1574 roku osiedlił się w
rodzinnym majątku w Czarnolesie. Rok później wziął udział w
zjeździe szlacheckim w Stężycy. W listopadzie wygłosił
przemówienie na sejmie elekcyjnym pod Warszawą, zachwalając
kandydaturę cesarza Maksymiliana II Habsburga do tronu polskiego. W
tym też czasie powstała „Odprawa posłów greckich”, a
następnie parafraza „Psałterz Dawidów” (1579).
W roku 1579
napisał „Treny” poświęcone zmarłej córce, Urszulce. Dał w
nich upust żalu i rozpaczy po stracie ukochanego dziecka. W 1853
napisał dedykowany hetmanowi polnemu litewskiemu Krzysztofowi
Radziłłowi Piorunowi poemat „Jezdy do Moskwy”, opisując
brawurową wyprawę na Rosję w czasie wojny moskiewskiej Stefana
Batorego.
Kochanowski zmarł na zawał serca 22 sierpnia 1584 roku w
Lublinie. Jego ciało spoczywa w Zwoleniu niedaleko Czarnolasu.
