domu, który musi być okazały.
Wymagania „żony modnej” co do posiadania najlepiej obrazuje moment, w którym młodzi małżonkowie wybierają się do domu na wsi. Kareta jest tak szczelnie wypakowana ekwipunkiem młodej małżonki, że Pan Piotr, żeby się zmieścić, musi wziąć część bagażów na kolana. W następnej kolejności wychodzi zamiłowanie miastowej pani do wszystkiego, co modne.
Nie zdążywszy nawet poznać służby zatrudnionej u Piotra – kucharza i stangreta – z góry założyła, że będą to prości wieśniacy i koniecznie trzeba będzie zatrudnić francuskiego kucharza i cukiernika, gdyż to się teraz ceni na salonach. Jedyną rzeczą, jaka zapełnia myśli żony Pana Piotra jest urządzanie wspólnego mieszkanie na swoją modłę. Krytykuje wszystko i wszystkich, aż w końcu zrezygnowany małżonek pozwala jej na rządy absolutne. Sam jest przez żonę poniżany, wyśmiewany i traktowany protekcjonalnie. Wszystko to jednak przydarza mu się na własne życzenie.
Wymagania „żony modnej” co do posiadania najlepiej obrazuje moment, w którym młodzi małżonkowie wybierają się do domu na wsi. Kareta jest tak szczelnie wypakowana ekwipunkiem młodej małżonki, że Pan Piotr, żeby się zmieścić, musi wziąć część bagażów na kolana. W następnej kolejności wychodzi zamiłowanie miastowej pani do wszystkiego, co modne.
Nie zdążywszy nawet poznać służby zatrudnionej u Piotra – kucharza i stangreta – z góry założyła, że będą to prości wieśniacy i koniecznie trzeba będzie zatrudnić francuskiego kucharza i cukiernika, gdyż to się teraz ceni na salonach. Jedyną rzeczą, jaka zapełnia myśli żony Pana Piotra jest urządzanie wspólnego mieszkanie na swoją modłę. Krytykuje wszystko i wszystkich, aż w końcu zrezygnowany małżonek pozwala jej na rządy absolutne. Sam jest przez żonę poniżany, wyśmiewany i traktowany protekcjonalnie. Wszystko to jednak przydarza mu się na własne życzenie.
