wie o nich od kilku tygodni. W niedzielę Olo przyszedł pierwszy. Potem zjawił się Marcin, kupił mamie goździka. Przedstawiła Marcina Olowi. Po kilku dniach Marcin powiedział, że pójdzie na chirurgię plastyczną.
Mama z Alą wyjeżdżały do Wisły na dzień przed wyjazdem Mady do babci. Na drugi dzień nie poszła do szkoły, ponieważ zaspała. Marcin przyszedł do niej z Wojtkiem, aby sprawdzić, co się z nią stało. Wieczorem poszli do kina, a potem na zakupy. Następnie byli u niej w domu i szykowali kolację. Kiedy ją zjedli, pokazała mu swoją granatową sukienkę. Wyszedł od niej o 23.00., zaczęła się pakować. Rano na dworcu czekał na nią Marcin. Podarował jej łańcuszek jego mamy, który będzie pasował do tej sukienki. W pociągu starszy pan przyglądał się im, a kiedy go odprowadziła do wyjścia i wróciła z powrotem usłyszała, jak mówił, że wtedy był świadkiem i jest pewien, że to ten chłopak. Babcia przyszła po nią na dworzec.
Na drugi dzień poszły na stację, ponieważ miał przyjechać jej tata. Przytuliła się do mężczyzny, ale to był doktor. Ojciec nie przyjechał w ogóle. Po tygodniu wróciła do domu, mama też już była. Spojrzała na brudną szybę w kuchni, a tam był napis: „Mada! Kocham Cię! Marcin”.
Następnego dnia nie spotkała go w drodze do szkoły. W dwa dni później od Wojtka dowiedziała się, że Marcin jest chory.
Pewnego dnia, gdy skończyła lekcje, poszła pod szkołę Marcina. Rozmawiał z inną dziewczyną. Potem wszedł z nią do baru. Mada wróciła do domu i chciała, aby mama opowiedziała jej o tym, co mówiła mama Marcina o nim, gdy były jeszcze w Osadzie. Powiedziała jej, że Marcin obracał się w okropnym towarzystwie. Pił, nie uczył się. Był przyzwyczajony do innych dziewczyn, może być tak, że rzuci Madę i znajdzie sobie łatwiejszą. Poszła do swojego pokoju,
