Pietrow - charakterystyka • Wspomnienia z domu umarłych

Więzień z oddziału specjalnego, często przychodził do Aleksandra Pietrowicza, zagadując go na różne tematy. Był niewysoki, silnej budowy ciała, o śmiałym spojrzeniu. Sprawiał wrażenie, jakby ciągle się dokądś spieszył. „Wzrok jego również był dziwny: baczny, z odcieniem śmiałości i poniekąd ironii; ale Pietrow patrzył jakoś w dal, ponad przedmiotem: zdawał się, że poza przedmiotem, będącym tuż przed nim, usiłuje dojrzeć inny, odleglejszy. Nadawało mu to wyraz roztargnienia”. Współwięźniowie mówili o nim, że jest największym desperatem, najbardziej nieulękłym wśród katorżników, że jest do wszystkiego zdolny. I rzeczywiście, któregoś razu, gdy wezwano go na odbycie kary, usiłował zabić placmajora, który jednak szczęśliwie uszedł z życiem, powierzając wykonanie kary komuś innemu.