- feminizm – George Bernard Shaw był aktywnym działaczem na rzecz praw kobiet. W swoich dramatach tworzył postaci kobiece o silnych charakterach, decydujące o swoim losie. Opowiadał się po ich stronie, kiedy pokazywał mężczyzn, którzy wykorzystywali swoje żony i córki, choć nie górowali nad nimi intelektem. Eliza Doolittle, główna bohaterka „Pigmaliona”, na początku, kiedy pracuje jako kwiaciarka, jest w pełni niezależna. Kiedy staje się, częściowo dobrowolnie, przedmiotem zakładu i zabawką w rękach Higginsa i Pickeringa, traci swoją wolność, w efekcie czego po transformacji z pyskatej dziewczyny w damę jedyne, co jej pozostaje, to sprzedać samą siebie, ponieważ nie może już wrócić do dawnego życia. Jednak pozostaje jej sposób zadecydowania o swoim losie: wybór małżeństwa z Freddym bądź powrót do domu Higginsa. Wybór Elizy należy tylko do niej. Bohaterką drugoplanową jest gospodyni Higginsa, pani Pearce, bez której jej pracodawca byłby całkowicie bezradny, ponieważ to ona dba o to, by miał co ubrać i co zjeść. Kolejną bohaterką jest pani Higgins, matka profesora, do której w ostateczności mężczyźni, kiedy w obliczu zniknięcia Elizy okazują się całkowicie zagubieni i bezradni, zwracają się o pomoc. Chociaż mężczyznom może wydawać się inaczej, w świecie Shawa często kobiety decydują o ich losie, wybierając ich na małżonków czy dbając o nich w sytuacjach, kiedy nie potrafiliby sobie poradzić.
