„Palinodia” to ostatnia z dwunastu satyr Ignacego Krasickiego, która znalazła się w zbiorze utworów wydanych w 1779 roku. Jak sam tytuł wskazuje, dzieło jest przykładem palinodii, a więc tekstu, który stanowi odwołanie wcześniejszych poglądów prezentowanych przez autora w innym utworze. W tym wypadku Krasicki ironicznie komentuje własne satyry. Okazuje się jednak, że pozorna autokrytyka w gruncie rzeczy stanowi pochwałę.
Palinodia - Geneza utworu
„Palinodia” to ostatnia z dwunastu satyr Ignacego Krasickiego, która znalazła się w zbiorze utworów wydanych w 1779 roku. Jak sam tytuł wskazuje, dzieło jest przykładem palinodii, a więc tekstu, który stanowi odwołanie wcześniejszych poglądów prezentowanych przez autora w innym utworze. W tym wypadku Krasicki ironicznie komentuje własne satyry. Okazuje się jednak, że pozorna autokrytyka w gruncie rzeczy stanowi pochwałę.