Ksiądz Józef Suryn – pobożny jezuita, ksiądz – egzorcysta. Od trzynastego roku życia przebywał w zakonie. Całe życie spędził na postach, umartwianiu się i modłach do Boga. Wysłany przez przełożonego do odległego klasztoru, w którym dochodzi do aktów opętania. W klasztorze tym również spalono księdza, którego mniszki oskarżyły o czarnoksięstwo. Ksiądz Suryn zdaje sobie sprawę z obecności zła w nim samym, wierzy jednak, że miłość Boża zwycięży w nim Szatana. Podczas odprawiania egzorcyzmów coraz lepiej poznaje najbardziej opętaną zakonnicę - Matkę Joannę od Aniołów.
Z przerażeniem odkrywa, że choć jego egzorcyzmy nie przynoszą efektów, on z radością czeka na spotkania i rozmowy z zakonnicą. Ksiądz Suryn to asceta – biczuje się, by zapomnieć o grzesznych myślach. Jest również pełen wstrętu dla własnego ciała, które budzi w nim obrzydzenie i nienawiść. Jego zachowania podczas egzorcyzmów i pełne poświęcenia modlitwy zdradzają człowieka wielkiej wiary. I choć ksiądz Suryn nie wykorzystuje samotnych spotkań z zakonnicą do niecnych celów – to jednak obserwuje ciało siostry podczas wspólnych biczowań. Jego chęć przejęcia na siebie ciężaru, jaki dźwiga zakonnica, żarliwe modlitwy, a na końcu oddanie duszy Szatanowi w zamian za spokój zakonnicy mogą wskazywać na to, że ksiądz Józef był w Matce Joannie zakochany. Wizyta u cadyka zasiewa w księdzu ziarno wątpliwości o sens jego działań.
