W wierszu najważniejsza jest limba, drzewo, które musi się pogodzić ze swoim losem i samotnością. Tekst opowiada o procesie radzenia sobie z przemijaniem i o „uczuciach” limby. Jest ona bowiem upersonifikowana i przedstawiona jako dumna oraz samotna osoba, a są to przeżycia właściwe jedynie człowiekowi. Limba jest wolna i w swoim osamotnieniu osiąga pełnię. Udaje się jej pogodzić ze śmiercią, z koniecznością odejścia, a jednocześnie zachować poczucie godności. Można powiedzieć, że w opisie limby zobrazowane zostaje przeznaczenie człowieka.
Limba - Przedmiot wiersza
W wierszu najważniejsza jest limba, drzewo, które musi się pogodzić ze swoim losem i samotnością. Tekst opowiada o procesie radzenia sobie z przemijaniem i o „uczuciach” limby. Jest ona bowiem upersonifikowana i przedstawiona jako dumna oraz samotna osoba, a są to przeżycia właściwe jedynie człowiekowi. Limba jest wolna i w swoim osamotnieniu osiąga pełnię. Udaje się jej pogodzić ze śmiercią, z koniecznością odejścia, a jednocześnie zachować poczucie godności. Można powiedzieć, że w opisie limby zobrazowane zostaje przeznaczenie człowieka.
