Czas akcji „Imienia róży” jest dokładnie określony - to koniec listopada 1327 roku. Wspomina o tym Adso z Melku, narrator historii opisanej w powieści. Wtedy właśnie podróżuje on, u boku brata Wilhelma z Baskerville, do klasztorów położonych w ówczesnych Włoszech.
Miejscem akcji jest leżące w górach, niedostępne benedyktyńskie opactwo. Znajduje się ono w paśmie gór Apenińskich, gdzieś między Piemontem i Ligurią a Francją. To bardzo nieprecyzyjny opis, ale nic więcej nie wiemy. Narrator Adso nie podaje nazwy opactwa. Wiadomo, że siedziba mnichów jest majestatyczna, otaczają ją mury, a jej ozdobą jest ośmiokątny gmach z trzema rzędami okien. Tam mieści się biblioteka i skryptorium. Obok znajduje się kościół, budynek klasztoru i dormitorium. W opactwie jest także szpital, łaźnia, kuźnia, stajnia i obory.
Akcja powieści toczy się w ciągu siedmiu dni, każdy dzień podzielony jest na okresy, odpowiadające godzinom liturgicznym zakonu benedyktynów. Dzień zaczyna się do jutrzni – to od 2.30 do 3.00, potem jest lauda, od 5.00 do 6.00 rano, kończy się kiedy nastaje świt. Pryma to okres tuż przed zorzą poranną, około 7.30, tercja przypada na godzinę 9.00, seksta to południe, nona czas między 14.00 a 15.00, nieszpór od 16.30 do zmierzchu, a potem kompleta o godzinie 18.00. Godzinę później mnisi kładą się spać. Taki rozkład dnia obowiązuje zimą.
