„Miłość kochanej ojczyzny” została podniesiona do rangi ideału ściśle związanego z wysoko cenioną przez szlachtę kategorią „poczciwości”. Podmiot liryczny utożsamia patriotyzm z gotowością do wspólnej, pełnej poświęcenia pracy dla dobra wspólnego. Nie wyklucza także poniesienia w tym celu najwyżej ofiary: „Byle cię można wspomóc, byle wspierać, Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać”.
Krasicki przekonywał, że nawet upokorzenia doświadczane w sprawie szczytnych ideałów nie są ujmą na honorze, a wręcz świadczą o odwadze w prezentowaniu patriotycznych postaw. Prawdy zawarte w wersach „Hymnu do miłości ojczyzny” są utrzymane w duchu społecznej dydaktyki i perswazji. Poeta w zgodzie z klasycystyczną poetyką przekazał konkretne, praktyczne wskazania i pouczenia, dzięki którym szlachetne idee można wprowadzić w życie. Odwołując się do uczuć zbiorowych wzywał rodaków do zjednoczenia sił i wspólnego działania. Krasicki w tym utworze po raz pierwszy w historii liryki patriotycznej ideę ojczyzny utożsamia ze zbiorową, społeczną odpowiedzialnością za losy i dobro całego kraju.