Barbara Kosmowska porusza w powieści problemy wysokiej wagi. Znajduje się tu wiele rozmyślań o śmierci, tęsknocie i odczuciu braku i pustki. Ich źródłem jest śmierć ojca głównej bohaterki. Andzia za wszelką cenę chciałaby unormować swoje życie, pogodzić się z odejściem taty, jednak nie ułatwia jej tego mama, która całkowicie poddane się żałobie.
Ważnym motywem powieści jest relacja, która wywiązuje się między Andzią a Jeremiaszem, jako dwojgiem przyjaciół. Każdy z nich ma swoje kłopoty i z czasem zdradzają sobie wzajemnie swoje największe sekrety. Jeremiasz mówi o chorobie, a Andzia o ostatnich słowach rodzica przed śmiercią. Okazuje się, że przyjaźń może zniwelować lub choć odrobinę zmniejszyć bolączki każdego dnia.
