Rzeczy materialne w hymnie „Do Apollina” nie stanowią dla podmiotu lirycznego istotnej wartości. Poeta nie potrzebuje ani obfitych plonów, ani bydła, ani też kosztowności. Mamy tu zatem do czynienia z postawą skromności i poprzestawania na małym. Taka postawa wiąże się również ze stoickim spokojem, który zapewnia obojętny stosunek do wszelkich bogactw.Rzeczy materialne w hymnie „Do Apollina” nie stanowią dla podmiotu lirycznego istotnej wartości. Poeta nie potrzebuje ani obfitych plonów, ani bydła, ani też kosztowności. Mamy tu zatem do czynienia z postawą skromności i poprzestawania na małym. Taka postawa wiąże się również ze stoickim spokojem, który zapewnia obojętny stosunek do wszelkich bogactw.
