Rzeczywisty pierwowzór literackiego Cyda nazywał się Rodrigo Diaz de Vivar. Urodził
się w mieście Vivar w Kastylii w 1043 roku, jego rodzice pochodzili
z niezbyt wysokiej szlachty. Wychował się na dworze Ferdynanda I. W
wieku dwudziestu dwóch lat, za rządów Sancha II, został mianowany
dowodzącym królewskich wojsk. W 1067 roku przyczynił się do
upadku i zajęcia muzułmańskiego królestwa Zaragozy. Kiedy Sancho
rozpoczął wojnę ze swoim bratem Alfonsem, który rządził drugą
połową królestwa, Rodrigo opowiedział się za stroną Sancha. Ów
władca zmarł w 1072 roku, Vivar utracił wtedy wszystkie
wpływy polityczne, jakie posiadał. Alfonso nakazał mu opuszczenie
swoich ziem, ale w 1074 roku dał bohaterowi za żonę swoją krewną
Jimenę, urodzoną w 1055 roku. Wtedy Cyd postanowił pomóc Maurom i
przez dziesięć lat służył władcom Saragossy. W tym czasie
poznał bliżej i zrozumiał kulturę muzułmańską. Kiedy przewaga
Maurów nad wojskami Alfonsa stała się aż nazbyt widoczna, król
zwrócił się do Cyda o pomoc. Bohaterowi udało się odbić
Walencję w 1094 roku. Tam zmarł w roku 1099.
W
historii Cyda postać Chimeny, występującej jako Jimena, pojawia się
dopiero w 1074 roku, a więc dużo później niż czas, w jakim
toczy się akcja dramatu. Jeżeli przyjąć za rok, w którym
rozgrywają się wydarzenia, Anno Domini 1065, kiedy Rodrigo został
mianowany dowódcą wojsk królewskich (chociaż było to już za
rządów następcy króla, jakiego znamy z utworu), to Chimena
musiałaby mieć wtedy dziesięć lat. Nie wiemy, jakie były okoliczności ich małżeństwa, dlatego można powiedzieć, iż Corneille
wykorzystał postać Cyda jako pretekst do ukazania historii
nieszczęśliwej miłości.