Dramat tradycyjny opierał się na zasadzie trzech jedności, których należało bezwzględne przestrzegać. Te wytyczne zapożyczono z dzieła Arystotelesa "O sztuce poezji", jednak zinterpretowano je nie całkiem zgodnie z intencjami filozofa. Powszechnie przyjmuje się, że trzy jedności dotyczą jedności miejsca, a więc akcja musi się rozgrywać w jednej lokacji, jedności czasu, a więc roztaczać się musi w ciągu jednego dnia, i jedności akcji, przez co musi posiadać jeden, główny wątek, i żadnych pobocznych. Arystoteles jednak wyłącznie zasugerował zasady jedności czasu i akcji, natomiast o jedności miejsca nigdy nie wspominał. Mimo to zasady te obowiązywały dramatopisarzy przez wieki, także w XVII-wiecznej Francji, w której tworzył Corneille.
Ów twórca przestrzegał narzuconych od wieków zasad, jednak modyfikował je na swój użytek. W pewnym sensie wszystkie wydarzenia rozgrywają się w jednym miejscu - stolicy królestwa Hiszpanii, jednakże nigdy nie w obrębie jednego pomieszczenia - raz jest to sala audiencyjna króla, innym razem dom któregoś z bohaterów. Wszystkie wydarzenia rozgrywają się na przestrzeni niecałych dwóch dni, tak więc jedność czasu jest zachowana, jednak ilość zdarzeń, które mają miejsce, jest tak wielka, iż jest oczywiste, że w normalnych warunkach główny bohater nie mógłby w tak krótkim czasie wziąć udziału w pojedynku, spotkać się z narzeczoną, wybrać się nad morze w celu obrony królestwa, zebrać wojsko, pokonać Maurów, powrócić do domu, wziąć udziału w kolejnym pojedynku i spotkać się z królem. Akcja utworu teoretycznie skupia się na miłości Rodriga i Chimeny, jednak występują tutaj także inne, poboczne wątki, jak walki o honor czy pokonanie muzułmanów zagrażających państwu. Corneille zdecydował się na zmodyfikowanie zasady
