Efekt ten osiągnięty jest między innymi poprzez operowania przeciwieństwami, takimi jak starość – młodość, głupota – spryt, słabość – siła itd. Ponadto autor często dynamizuje opisywane zdarzenia dzięki wykorzystaniu kilku czasowników lub przymiotników, które nie posiadają żadnych dookreśleń. („smacznyś, słaby i w lesie” – „Jagnie i wilcy”; „porwał i udusił” – „Szczur i kot”).
Ważne dla melodii i rytmu tekstu są także proste, dokładne rymy: „zwiedzionym – chwalonym” – „Kruk i lis”; „wybaczę – płaczę” – „Ptaszki w klatce”. W wielu bajkach ważną rolę odgrywa komizm sytuacyjny (np. „Szczur i kot”), który powoduje, że pomimo swojego dydaktycznego charakteru, nie odstręczają one czytelnika natrętnym moralizatorstwem.
