Znaszli ten kraj?... - Motyw miasta

Miasto – autor szkiców przedstawia Kraków na przełomie dwóch epok (i kultur). Miasto dzieciństwa pisarza jest miejscem sennym, melancholijnym i przytłaczającym smutkiem. ,,Kraków był niemy, nie śpiewał” – zauważa Żeleński. Charakterystyczna cechą mieszkańców Krakowa było uwielbienie dla wszelkiego rodzaju ceremonii (szczególnie żałobnych, pogrzebowych) i jubileuszy. Celebrowanie rozmaitych rocznic, pochody, przemówienia – stanowiło namiastkę prawdziwego życia intelektualnego. Boy nazywa Kraków ,,miastem murów, które uwzięły się, by przytłoczyć jego mieszkańców”. Podkreśla, że przyczyną powstania kabaretu był m.in. sprzeciw wobec wszechogarniającej i pogrążającej miasto stagnacji. Z kolei ,,nowy Kraków”, miasto z pierwszego dziesięciolecia XX w., to miejsce rozkwitu życia kulturalnego. Nowe prądy w malarstwie, literaturze, spektakle teatralne na poziomie europejskim, wreszcie wszechobecny duch cyganerii – wszystko to nadało miastu klimat ,,kulturalnej kolebki” Młodej Polski. Prawdziwe życie Krakowa toczyło się w salonach literatów, redakcjach gazet, kawiarniach i teatrach, a nocą – w kabarecie.