Fragment 1
Hanna Krall rozpoczyna rozmowę z postacią, którą nieco później okazuje się być Marek Edelman – uczestnik powstania w warszawskim getcie. Dowiadujemy się od niego o przebiegu wydarzeń powstania, o jego roli, jaką wówczas pełnił. Edelman wspomina również swoich towarzyszy, m. in. Zygmunta Frydrycha i Mordechaja Anielewicza, oraz zbiorowe samobójstwo. Powstaniec wylicza formy tzw. „godnej śmierci”, wśród których najbardziej godną jest śmierć z bronią w ręku.
Fragment 2
W tym fragmencie przedstawiony został odbiór opublikowanego wywiady Krall z Edelmanem. Zarzucono Markowi, że odarł powstanie i tamte wydarzenia z wielkości, doniosłości, a nawet zdradził niechlubną biografię Anielewicza.
Fragment 3
Edelman tłumaczy się, dlaczego nie udzielił żadnego wywiady i przez tyle lat milczał. Był przedstawicielem komendanta powstania, więc domagano się od niego wyjaśnień. Po prostu zabroniono mu. Partia polityczna, której po zakończeniu powstania Edelman składał raport uznała, że nie potrafi on wyrazić nienawiści i patosu, którego się domagano.
Fragment 4
Edelman przybliża codzienność życia w getcie. Mówi o panującym głodzie i chorobie głodowej, którą diagnozuje się na podstawie wyglądu (trzy stadia choroby).
Fragment 5
Marek przedstawia postać Profesora (Jan Moll), który przeprowadził pierwszą operację na otwartym sercu. Opowiada o Profesorze, którego był współpracownikiem, i o jego losach od okupacji do czasów powstania książki. Edelman przedstawia nam lęki Profesora i obawy związane z pracą zawodową.
Fragment 6
Marek wraca do opowieści o okupacji i getta. Oburza się, gdy Krall nawiązuje do wybuchu powstania, stwierdziła, że to „dobry pomysł”. Jego zdaniem śmierć w komorze była gorsza od śmierci w walce.
Fragment 7
Edelman przedstawia reporterce scenę obcięcia pewnemu staremu Żydowi
Hanna Krall rozpoczyna rozmowę z postacią, którą nieco później okazuje się być Marek Edelman – uczestnik powstania w warszawskim getcie. Dowiadujemy się od niego o przebiegu wydarzeń powstania, o jego roli, jaką wówczas pełnił. Edelman wspomina również swoich towarzyszy, m. in. Zygmunta Frydrycha i Mordechaja Anielewicza, oraz zbiorowe samobójstwo. Powstaniec wylicza formy tzw. „godnej śmierci”, wśród których najbardziej godną jest śmierć z bronią w ręku.
Fragment 2
W tym fragmencie przedstawiony został odbiór opublikowanego wywiady Krall z Edelmanem. Zarzucono Markowi, że odarł powstanie i tamte wydarzenia z wielkości, doniosłości, a nawet zdradził niechlubną biografię Anielewicza.
Fragment 3
Edelman tłumaczy się, dlaczego nie udzielił żadnego wywiady i przez tyle lat milczał. Był przedstawicielem komendanta powstania, więc domagano się od niego wyjaśnień. Po prostu zabroniono mu. Partia polityczna, której po zakończeniu powstania Edelman składał raport uznała, że nie potrafi on wyrazić nienawiści i patosu, którego się domagano.
Fragment 4
Edelman przybliża codzienność życia w getcie. Mówi o panującym głodzie i chorobie głodowej, którą diagnozuje się na podstawie wyglądu (trzy stadia choroby).
Fragment 5
Marek przedstawia postać Profesora (Jan Moll), który przeprowadził pierwszą operację na otwartym sercu. Opowiada o Profesorze, którego był współpracownikiem, i o jego losach od okupacji do czasów powstania książki. Edelman przedstawia nam lęki Profesora i obawy związane z pracą zawodową.
Fragment 6
Marek wraca do opowieści o okupacji i getta. Oburza się, gdy Krall nawiązuje do wybuchu powstania, stwierdziła, że to „dobry pomysł”. Jego zdaniem śmierć w komorze była gorsza od śmierci w walce.
Fragment 7
Edelman przedstawia reporterce scenę obcięcia pewnemu staremu Żydowi
