W drugiej zwrotce większość z wersów zaczyna się od słowa „Nie...” - wszechwiedzący narrator wylicza zaniedbania lenia. Kto ma rację? Podmiot liryczny czy tytułowy leń? Od razu widać, że czynności, które wymienia chłopiec, to sprawy codzienne, takie jak: mycie się, czesanie czy nawet zgubienie kaloszy. Prawdziwą wagę mają czynności wymieniane przez podmiot liryczny: pójście do szkoły, odrabianie lekcji, opieka nad psem i kanarkiem. Od razu widać, że bohater wiersza może być określony leniem, któremu nie chce mu się wypełniać codziennych obowiązków. Praca przeraża go tak bardzo, że nie może spać i budzi się ze snu.
Wiersz zbudowany z dwóch zwrotek – pierwsza składa się z dwudziestu wersów, druga z dziesięciu. W pierwszej strofie wersy zaczynają się zazwyczaj od litery „A....”, kiedy tytułowy leń, odpierając zarzuty dotyczące swojego nieróbstwa wylicza rzeczy, które hipotetycznie zrobił.
W drugiej zwrotce większość z wersów zaczyna się od słowa „Nie...” - wszechwiedzący narrator wylicza zaniedbania lenia. Kto ma rację? Podmiot liryczny czy tytułowy leń? Od razu widać, że czynności, które wymienia chłopiec, to sprawy codzienne, takie jak: mycie się, czesanie czy nawet zgubienie kaloszy. Prawdziwą wagę mają czynności wymieniane przez podmiot liryczny: pójście do szkoły, odrabianie lekcji, opieka nad psem i kanarkiem. Od razu widać, że bohater wiersza może być określony leniem, któremu nie chce mu się wypełniać codziennych obowiązków. Praca przeraża go tak bardzo, że nie może spać i budzi się ze snu.
