Bohaterowie:
Andrzej Sergiejewicz Prozorow - brat tytułowych trzech sióstr, poznajemy go jako młodego człowieka, który chciał zostać profesorem w Moskwie, jednak zamiast tego zostaje sekretarzem rady okręgowej prowincjonalnego miasta. Posiada ogromne długi i jest zmuszony zaciągnąć hipotekę na dom. W akcie czwartym jest ojcem dwójki dzieci, człowiekiem rozczarowanym życiem, świadomym swojej porażki. Ludzie w mieście szydzą z niego, ponieważ wciąż jest członkiem rady, której przewodniczącym jest kochanek jego żony, Protopopow. Bohater zaszywa się w swoim pokoju i spędza czas na grze na skrzypcach.
Olga Sergiejewna Prozorowa - najstarsza z sióstr, na początku utworu ma 28 lat, można powiedzieć, że jest głową rodziny i panią domu. Jest nauczycielką w szkole średniej. To stara panna, któregoś razu przyznaje się Irinie, że wyszłaby za dowolnego mężczyznę, jeżeliby tylko ją o to poprosił. Bardzo dobrze traktuje służących i nie pozbywa się ich nawet wtedy, kiedy już nie są potrzebni.
Maria Sergiejewna Kułygina - średnia siostra, na początku utworu ma 25 lat. Mężatka, wyszła za Kułygina, kiedy miała 18 lat. Nawiązała romans z Wierszyninem i jest załamana, kiedy zostaje on przeniesiony. Najbardziej z sióstr nie znosi Nataszy.
Irina Sergiejewna Prozorowa - najmłodsza siostra, na początku utworu ma 20 lat i obchodzi swoje imieniny. Marzy o powrocie do Moskwy, wierzy, że znajdzie tam prawdziwą miłość. Ma wielu adoratorów. Kiedy staje się jasne, że nigdy tam nie powróci, wychodzi za barona Tuzenbacha, którego nie kocha, ale go szanuje. Zostaje nauczycielką, planuje wyjechać z mężem, ale zostaje on zabity w pojedynku. W końcu podejmuje decyzję o wyjeździe z miasta i poświęceniu się dla potrzebujących.
Natalia Iwanowna - na początku utworu ukochana Andrzeja, później jego żona. Poznajemy ją jako biedną, niezaradną i nieobytą w towarzystwie dziewczynę, która stanowi pośmiewisko trzech sióstr. Z czasem staje się despotyczna i wykorzystuje Andrzeja do kierowania siostrami. Nawiązuje romans z Protopopowem, w końcu przejmuje całkowitą władzę w domu. Jest okrutna, nieczuła, ale jako jedyna z bohaterów osiąga wszystko, co sobie zamierzyła.
Fiodor Ilijicz Kułygin- mąż Marii, dużo od niej starszy. Nauczyciel w szkole
średniej. Pogodny człowiek, bardzo kocha swoją żonę. Uwielbia
chodzić na długie spacery. Wybacza swojej żonie jej niewierność.
Aleksander Ingatiewicz
Wierszynin - oficer wojskowy, w głębi duszy filozof. Znał ojca
sióstr, kiedy mieszkali w Moskwie. Jest żonaty i często wspomina o
próbach samobójczych żony, którymi się niespecjalnie przejmuje.
Wdaje się w romans z Marią, który kończy się, kiedy jego oddział
zostaje przeniesiony.
Baron Mikołaj Lwowicz Tuzenbach - porucznik, kocha Irinę od pięciu lat, specjalnie dla niej porzuca karierę wojskową i idzie do pracy, ponieważ w ten sposób chce na niej zrobić wrażenie. Zostaje wyzwany na pojedynek przez Soliona i ginie w nim.
Wasyl Wasyliewicz Soliony - kapitan armii, zakochany w Irinie, która nie jest nim zainteresowana. Wyśmiewa swojego rywala, barona, i w końcu zabija go w pojedynku. Wygląda i przypomina poetę Lermontowa. Zawsze używa perfum, ponieważ chce ukryć zapach zwłok, jaki wciąż czuje.
