- „Wielkie zasługi”
- „Skarby”
- „Wszelki wypadek”
- „Dwie trzecie sukcesu”
Fabuła „Nawiedzonego domu” wygląda następująco – pan Chabrowicz otrzymuje w spadku dom, ale aby zamieszkać w nim z rodziną, musi go jeszcze wyremontować, co nie jest wcale proste. Uwagę dzieci przykuwa niesympatyczna sąsiadka Zmora, zaś w ogrodzie wokół domu kręcą się jakieś podejrzane typy. Tajemnicą owiany jest też strych, który rzekomo wypełniony jest duchami. Wszystkie te zagadki rozwiążą Pawełek i Janeczka.
Przygody dwójki nastolatków napisane są z właściwym Chmielewskiej poczuciem humoru. Co więcej, walorem książki jest również charakterystyczny dla autorki sposób operowania językiem. Wszystko to sprawia, że „Nawiedzony dom” choć jest lekturą lekką, adresowaną głównie dla dzieci i młodzieży, potrafi zaskoczyć i przyciągnąć również starsze grono czytelników. Upiornym dzieciom nie brakuje bowiem pomysłów i chęci, by rozwiązywać nowe zagadki kryminalne i nieodgadnione, mroczne tajemnice. Przychodzi im to zresztą niezwykle łatwo, czym zadziwiają samą władzę, dla której większość z tych spraw do tej pory w ogóle była bardzo mglista. Dodajmy jednak, że duża w tym zasługa wiernego Chabra – genialnego psa obdarzonego nadzwyczajną inteligencją.
Ta zwariowana opowieść o rodzinie Chabrowiczów i domu pełnym niespodzianek (a nawet duchów), wzbogacona o próby rozwikłania różnych zagadek kryminalnych, a także okraszona komizmem słownym i sytuacyjnym jest godną uwagi pozycją w dorobku Chmielewskiej. Zaskakuje co prawda fakt, że rozwiązywanie zagadek kryminalnych przychodzi bohaterom z wielką łatwością, mimo to zaprezentowana przez autorkę logika dochodzenia do prawdy przemawia za tym, by docenić w tym utworze również walory typowe dla literatury kryminalnej.
Powieść choć chaotyczna, mocno zwariowana, pełna energii, przykuwa uwagę niecodziennym humorem, dzięki któremu jej lektura staje się niezwykle przyjemna.
