Język "Fraszek" jest bardzo urozmaicony. Poeta chętnie wykorzystywał słownictwo potoczne, przysłowia, wydobywające dowcip lub ironię gry wyrazów, swobodnie kształtując styl wypowiedzi. Niekiedy rola podmiotu mówiącego przypada przedmiotowi codziennego użytku lub elementowi natury – np. poddanej personifikacji czarnoleskiej lipie. Poeta często ucieka się do skrótu myślowego, zwykle jest nim metonimia, np. mając na myśli poezję, pisze lutnia, ale również używa peryfraz – określeń rozbudowanych, opisowych, zastępujących proste wyrazy. Kochanowski szczodrze szafuje epitetami, często używa konstrukcji porównania lub zestawienia przykładów, kojarzy ze sobą wyrazy synonimiczne, precyzujące znaczenie, przywołuje symbolikę mitologiczną. Poeta upodobał sobie 11-zgłoskowce (5+6) i 13-zgłoskowiec (7+6) oraz rymy żeńskie, dokładne, o układzie parzystym.