Dolina Światła to miejsce, w którym znajduje się sanatorium. W tym sanatorium leczy się zarówno duszę, jak i ciało. Kuracjusze mają różne dyżury, obowiązki, a za niewypełnienie ich dostają kary. Jedynie funkcyjni są zwolnieni z dyżurów. Sanatorium funkcjonuje jak małe państwo, są w nim osoby, które sprawują władzę – Rada Trzech, a także poddani, którzy muszą wypełniać swoje obowiązki i dyżury, a poza tym liczyć się ze zdaniem, obowiązkami i karami narzuconymi przez władzę.
Wszyscy w sanatorium walczą z chorobami. Poddają się różnym zaleceniom i zbiegom doktora Jaela, zażywają lekarstwa, mają przeprowadzane transfuzje krwi. Każdy kuracjusz boi się Sali 13, do której trafia się w już bardzo ciężkim stanie. Tam podawane są im różne środki przeciwbólowe, które sprawiają, że znajdują się w stanie euforii, są szczęśliwi.
Marcel to szesnastoletni bohater, którzy chce wierzyć w uczciwość swojego ojca, pomimo, że wiele faktów wskazuje na coś zupełnie innego. To właśnie z gazet dowiaduje się, co dzieje się z jego ojcem, ale cały czas wierzy w niego i w jego uczciwość. Najpierw ojciec został zwolniony z funkcji prezesa, następnie trafił do więzienia, o czym Marcel czyta w gazetach, ponieważ rodzina o niczym mu nie pisze w listach. Potem ojciec zostaje zwolniony z aresztu, a śledztwo umorzone. Zarzuty zostają postawione jego szefom.
Dla kuracjuszy fascynująca jest także zagadka Białego Lamy. Już na samym początku, gdy Marcel trafia do sanatorium zostaje mu opowiedziana legenda o Białym Lamie. Kilka razy chłopakowi zdaje się, że go widział, jak unosił się nad ziemią. Później, gdy mieli zejść do podziemi, okazało się, że to był Kucharz ubrany w biały kitel i czarne spodnie, które sprawiały, że wydawało się, iż unosi się nad ziemią. W podziemiu spotykają prawdziwego Białego Lamę, który daje im możliwość wyboru, a także przekazuje Kucharzowi księgę
Powieść porusza także problematykę miłości. Marcel i Milczucha tworzą piękną parę, która spędza ze sobą każdą wolną chwilę. O miłość walczyła także Druga, która zakochała się w Pierwszym, aby zwrócił na nią uwagę, udała się do podstępu. Poprosiła Marcela, żeby zamieścił wiersz o ich miłości w gazetce.
Utwór ten opisuje świat z pogranicza snu i jawy. Wszystko jest tutaj oparte na legendzie Białego Lamy. Kuracjusze widzą jego ducha, słyszą rożne dźwięki. Każdy wierzy w legendę. W powieści ważna jest także symbolika światła. Każdy dzień jest tam słoneczny, doktor chce, aby wszyscy byli szczęśliwi.
