Edmund Niziurski – biografia
Edmund Niziurski (ur. 1925) – prozaik, dramaturg, popularny autor powieści młodzieżowych. Urodzony 10 lipca 1925 roku w Kielcach. Dzieciństwo i młodość Niziurskiego przypadają na okres wojny, na skutek której rodzina chłopca wyjeżdża na Węgry. Po powrocie do kraju (1940) przyszły pisarz rozpoczyna intensywną naukę. Kontynuuje przerwane przez wojnę studia prawnicze (Katolicki Uniwersytet Lubelski, Uniwersytet Jagielloński), rozpoczyna studia socjologiczne (Uniwersytet Jagielloński) i dziennikarskie (Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Krakowie). W 1947 roku kończy studia i bierze ślub z Zofią Kowalską.Twórczość
Debiutuje rok później na łamach tygodnika „Wieś”, publikując teksty krytycznoliterackie. Od 1952 roku mieszka w Warszawie. W tym czasie zaczyna się rozwijać właściwa kariera literacka (i dziennikarska) Niziurskiego. Młody pisarz rozpoczyna współpracę z magazynami „Świat Młodych” i „Płomyk”, w latach 1948-51 współredaguje czasopismo „Wieś”. W 1951 roku otrzymuje członkostwo Związku Literatów Polskich. W latach 50-tych zajmuje się też tworzeniem dziecięcych słuchowisk radiowych dla Polskiego Radia. Lata 60-te i 70-te to czas powstawania najbardziej znanych powieści Niziurskiego, przeznaczonych z myślą o młodzieży szkolnej: „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa” (1959), „Awantura w Niekłaju” (1962), „Sposób na Alcybiadesa” (1964), „Naprzód, Wspaniali!” (1971). Niziurski jest także autorem powieści i opowiadań dla dorosłych („Pięć manekinów”), reportaży oraz scenariuszy filmowych. Najważniejsze powieści młodzieżowe z dorobku pisarza doczekały się ekranizacji (m.in. serial telewizyjny „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa” z 1966 roku czy film „Spona” z 1998 roku). Za swoją twórczość autor „Sposobu na Alcybiadesa” otrzymuje w 1975 roku Order Uśmiechu, a w 2008 roku Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Do dziś utwory Edmunda Niziurskiego przetłumaczono na kilkanaście języków.
1954 – „Księga urwisów”
1955 – „Dzwonnik od świętego Floriana”
1958 – „Śmierć Eskulapa” (powieść kryminalna)
1959 – „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa”
1962 – „Awantura w Niekłaju”
1964 – „Sposób na Alcybiadesa”, “Wyraj”
1966 – „Jutro klasówka”
1969 – „Siódme wtajemniczenie”
1970 – „Klub włóczykijów, czyli Trzynaście przygód stryja Dionizego i jego ekipy”
1971 – „Naprzód, Wspaniali!”
1978 – „Awantury kosmiczne”
1982 – „Szkolny lud, Okulla i ja”
1987 – „Gwiazda Barnarda”
1998 – „Sekrety panny Kimberley”
2001 – „Lalu Koncewicz, broda i miłość – i inne opowiadania”
Najważniejsze dzieła
1951 – „Gorące dni”1954 – „Księga urwisów”
1955 – „Dzwonnik od świętego Floriana”
1958 – „Śmierć Eskulapa” (powieść kryminalna)
1959 – „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa”
1962 – „Awantura w Niekłaju”
1964 – „Sposób na Alcybiadesa”, “Wyraj”
1966 – „Jutro klasówka”
1969 – „Siódme wtajemniczenie”
1970 – „Klub włóczykijów, czyli Trzynaście przygód stryja Dionizego i jego ekipy”
1971 – „Naprzód, Wspaniali!”
1978 – „Awantury kosmiczne”
1982 – „Szkolny lud, Okulla i ja”
1987 – „Gwiazda Barnarda”
1998 – „Sekrety panny Kimberley”
2001 – „Lalu Koncewicz, broda i miłość – i inne opowiadania”
