Antonina Domańska - biografia
Antonina Domańska urodziła się we wrześniu 1853 roku w Kamieńcu Podolskim, zmarła 26 stycznia 1917 roku w Krakowie. Autorka książek dla młodzieży, tłumaczka.
Pochodziła z rodziny inteligenckiej, jej ojcem był lekarz Aleksander Kremer, a matką Modesta Płońska. Razem z rodziną wyjechała z Kamieńca Podolskiego po upadku powstania styczniowego. W 1865 roku zamieszkała w Krakowie.
Domańska wspierała instytucje opiekuńcze dla dzieci. Na przełomie XIX i XX wieku była znaną postacią krakowskiego życia kulturalnego. Wyszła za mąż za Stanisława Domańskiego, który był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Antonina Domańska uznawana jest za pierwowzór postaci Radczyni z „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.
Charakterystyka twórczości
Za początek twórczości Antoniny Domańskiej uważa się cykl opowiadań dla dzieci, opublikowany w 1890 roku w „Wieczorach Rodzinnych”. Znana jest przede wszystkim jako autorka powieści i opowiadań dla dzieci oraz młodzieży.
Wybrane publikacje Antoniny Domańskiej:
- „Hanusia Wierzynkówna. Powiastka z czasów Kazimierza Wielkiego” (1909),
- „Na pensji. Dwa opowiadania” (1909),
- „Przy kominku. Opowieści fantastyczne dla młodzieży” (1911),
- „Historia żółtej ciżemki. Powiastka z czasów panowania Kazimierza Jagiellończyka” (1913),
- "Krysia Bezimienna. Opowiadanie z czasów Zygmunta Augusta i Stefana Batorego” (1914),
- „W noc świętego Jana” (1917),
- „Złota przędza i inne opowiadania” (1918),
- „Kuglarz Matki Boskiej. Legenda z XIII wieku” (1920).
