Tomasz Mann – biografia
Tomasz Mann (1875-1955) – wybitny niemiecki pisarz, prozaik, noblista. Urodzony 6 czerwca 1875 roku w Lubece (Niemcy). Pochodził z wielodzietnej, zamożnej rodziny mieszczańskiej (ojciec piastował stanowisko senatora Lubeki). Po śmierci ojca w 1891 rodzina Manna przeniosła się do Monachium. Młody Tomasz pracował w firmie rachunkowej, rozpoczął też studia uniwersyteckie (Uniwersytet Ludwika Maksymiliana w Monachium), zgłębiając m.in. historię, literaturę i ekonomię. W tym samym czasie rozwijała się jego kariera pisarska.Pierwszymi dziełami Manna były krótkie nowele i opowiadania wydane w 1898 roku w zbiorze p.t.: „Mały pan Friedmann”. W 1900 roku Mann wydał swoją pierwszą powieść „Buddenbrookowie”, przedstawiającą dzieje życia starego mieszczańskiego rodu. Książka przyniosła pisarzowi uznanie i wielki rozgłos.
Pięć lat później Mann poślubił Katię Pringsheim. Para miała sześcioro dzieci – trzy córki i trzech synów. Dwoje z nich zakończyło życie samobójczą śmiercią. W 1924 roku została wydana najbardziej znana powieść Manna – „Czarodziejska góra”. Entuzjastyczne przyjęcie powieści przez krytyków przyspieszyło decyzję o przyznaniu pisarzowi literackiej nagrody Nobla (1929 rok).
Po dojściu do władzy nazistów, Mann (przeciwnik zagranicznej polityki Hitlera) zdecydował się na emigrację. Wraz z rodziną przebywał w Szwajcarii, później w Czechosłowacji i Stanach Zjednoczonych, gdzie pozostał do 1952 roku. Ostatnie lata życia spędził w Szwajcarii. Przed śmiercią zdążył dwukrotnie odwiedzić swoją ojczyznę. Zmarł 12 sierpnia 1955 roku w Zurychu.
Twórczość
1897 – „Klaun”, „Mała Lizzy”1899 – „Mały pan Friedmann”
1901 – „Buddenbrookowie”
1902 – „Gladius Dei”
1903 – „Tonio Kröger”, “Tristan”
1908 – „Anegdota”
1909 – „Królewska Wysokość”
1912 – „Śmierć w Wenecji”
1918 – „Rozważania człowieka apolitycznego”, „Człowiek i jego pies”
1924 – „Czarodziejska góra”
1930 – „Mario i czarodziej”
1933 – „Józef i jego bracia”
1939 – „Lotta w Weimarze”
1947 – „Doktor Faustus”
1951 – „Wybraniec”
1954 – „Czarny łabędź”, „Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla”