Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie. Ojcem Zofii był Wacław Nałkowski, geograf, a matką Anna Safrankova z Moraw. Edukację rozpoczęła na prywatnej pensji, a kontynuowała na tajnym Uniwersytecie Latającym. W 1898 roku zadebiutowała wierszem „Pamiętam”. Współpracowała z warszawskimi czasopismami takimi jak „Chimera”. Szybko jednak zrozumiała, że jej prawdziwą pasją jest proza i odtąd uprawiała właśnie ten gatunek. W 1904 roku wyszła za mąż za publicystę Leona Rygiera. Ich związek trwał około 5 lat. Drugim mężem Zofii Nałkowskiej był Jan Jur-Gorzechowski, dowódca żandarmerii w okresie międzywojennym. W tym też czasie pracowała w Biurze Propagandy Zagranicznej. Obejmowała także stanowisko wiceprezesa polskiego PEN Clubu. Uczestniczyła również w pracach Międzynarodowej Komisji do Badania Zbrodni Hitlerowskiej w Polsce, której owocem były między innymi „Medaliony”. Nałkowska zmarła 17 grudnia 1954 roku z powodu wylewu krwi do mózgu.
Najważniejsze dzieła
-
Kobiety
-
Książę
-
Rówieśnice
-
Narcyza
-
Noc podniebienna
-
Węże i róże
-
Hrabia Emil
-
Na torfowiskach
-
Romans Teresy Hennert
-
Dom nad łąkami
-
Choucas
-
Niedobra miłośc
-
Granica
-
Niecierpliwi
-
Węzły życia
-
Mój ojciec
-
Dom kobiet
-
Dzień jego powrotu
-
Renata Słuczańska
-
Medaliony
