Życiorys
Początkowo mieszkał z rodzicami na terenie Walii. Po ukończeniu szkoły średniej nie poszedł do college'u, lecz rozpoczął pracę w Shell Oil Company. Gdy wybuchła II wojna światowa, zasilił szeregi Royal Air Force (RAF). W siłach powietrznych RAF-u służył jednak niedługo – został zestrzelony nad Pustynią Libijską. Z tego powodu kilkanaście tygodni spędził w szpitalu.W 1942 r. Dahl objął funkcję attaché wojskowego w Waszyngtonie. W Stanach Zjednoczonych mieszkał przez większość swego życia, podejmując się różnych prac. Był m.in.: hollywoodzkim scenarzystą, dyplomatą wojskowym, a nawet angielskim szpiegiem.
Dahl był postacią barwną i ekscentryczną, w towarzystwie uchodził wręcz za dziwaka. Dahl był też człowiekiem światowym, który lubił dobre towarzystwo i wystawne, pełne blichtru przyjęcia.
W życiu prywatnym był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną Dahla była aktorka Patricia Neal, drugą zaś Felicity Ann Crosland (to ona przyczyniła się w dużej mierze do ekranizacji powieści Dahla).
Roald Dahl cierpiał na ostrą białaczkę, która doprowadziła go do śmierci w 1990 r.
Charakterystyka twórczości
Choć Dahl pisał scenariusze do filmów hollywoodzkich, największą sławę zyskał jako powieściopisarz. Ukazały się dwie jego autobiografie, dwie powieści dla dorosłych i kilkanaście książek dla dzieci.Wśród najbardziej znanych powieści Dahla warto wymienić:
- „Charlie i fabryka czekolady”,
- „Wiedźmy”,
- „BFO” (w Polsce jako „Wielkomilud”),
- „Czarodziejski palec”,
- „Charlie i wielka szklana winda”,
- „Danny mistrz świata”,
- „Fleje”,
- „Uki włóż”,
- „Fantastyczny pan Lis”.
W powieściach „Charlie i fabryka czekolady” oraz „Boy” autor zawarł opis swojego dzieciństwa. „Boy” był dodatkowo okazją do pokazania mankamentów i nieprawidłowości ówczesnego systemu edukacji szkodliwego, zdaniem Dahla, dla dzieci.
Powieść „Charlie i fabryka czekolady” powstała po autentycznej wizycie Dahla w szkolnej fabryce czekolady i wypróbowaniu tamtejszych czekoladowych specjałów.
Dahl imał się różnych zajęć, dorabiał choćby jako scenarzysta; napisał m.in. scenariusz do serialu „Alfred Hitchcock przedstawia” (1955 r.). Miał też duży udział w tworzeniu jednego z filmów o Jamesie Bondzie („Żyje się tylko dwa razy”).
Ekranizacja powieści „Charlie i fabryka czekolady” weszła na ekrany kin w 2005 r., od razu odnosząc duży sukces.
