Jan Grabowski - biografia
Jan Grabowski to polski pisarz, znawca sztuki, pedagog, autor podręczników geometrii, monografii zabytków (w tym przewodników po Warmii i Mazurach), autor licznych książek dla dzieci i młodzieży. Urodził się 16 marca 1882 r. w Rawie Mazowieckiej, zmarł 19 lipca 1950 r. w Warszawie.W 1902 r. ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Następnie pracował jako nauczyciel matematyki (1902-1906). Jako pedagog miał więc okazję poznać potrzeby dzieci, co znalazło wyraz w jego późniejszych powieściach pisanych głównie dla dzieci („Reksio i Pucek”, „Puc, Bursztyn i goście”, „Kochany zwierzyniec”).
Przez dwa lata przebywał w Monachium, studiując na tamtejszym uniwersytecie historię sztuki. Po powrocie do kraju pracował w jednym z warszawskich gimnazjów. W niepodległej Polsce zajmował różne stanowiska w Ministerstwie Oświaty.
W roku 1936 przeszedł na emeryturę. Przed wybuchem wojny mieszkał przez pewien czas w Toruniu i Chełmnie, natomiast wraz z nastaniem okupacji wrócił do Warszawy.
W latach 1945-1948 pełnił w Olsztynie bardzo trudną funkcję – został naczelnikiem Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego na okręg mazurski. Trudnił się wówczas konserwacją zabytków zniszczonych w czasie II wojny światowej.
W roku 1949 powrócił do Warszawy, gdzie przebywał już do końca życia.
Grabowski był wszechstronnie uzdolniony i miał wiele różnych zainteresowań. Najwięcej czasu i serca poświęcił jednak tworzeniu literatury dziecięcej.
Charakterystyka twórczości
Jan Grabowski to przede wszystkim twórca książek dla dzieci i młodzieży, wśród których największą popularnością cieszą się opowiadania o zwierzętach; bohaterami jego powieści są właśnie przeważnie zwierzęta.Ponieważ jego pasją była matematyka i sztuka, napisał wiele ważnych publikacji z tych dziedzin. Wśród nich można wymienić chociażby serię podręczników dla młodzieży szkolnej z zakresu matematyki, a także monografie zabytków Torunia, Chełmna, Grudziądza, broszury („Mazowsze Pruskie” 1936, „Mazury i Warmia: 1948) czy edycje Pamiętników Paska, Don Kichota, bajek Ezopa, powieści Rzewuskiego i Chodźki.
Najbardziej jednak absorbowała go twórczość pisarska. Pierwsze utwory zaczął pisać w 1916 r. i potem przez kolejnych dwadzieścia lat tworzył głównie literaturę dziecięcą. Szybko zyskała ona popularność i do dziś chętnie sięgają po nią kolejne młode pokolenia. Każde z jego opowiadań doczekało się też wielu wydań.
Wśród najbardziej znanych utworów Jana Grabowskiego warto wymienić:
- „Jak Tomek Kowalczyk do nieba się dostał” (1922 r.),
- „Finek” (1923 r.),
- „Reksio i Pucek” (1929 r.),
- „Europa” (1929 r.),
- „Puc, Bursztyn i goście” (1933 r.),
- „Kochany zwierzyniec” (1939 r.),
- „Opowiadania” (1950 r.),
- „Puch, kot nad koty” (1952 r.) (wydane pośmiertnie),
- „Czarna owieczka”,
- „Kruszynka”,
- „Ropucha”,
- „Musia”.
- „Finek” (1923 r.),
- „Reksio i Pucek” (1929 r.),
- „Europa” (1929 r.),
- „Puc, Bursztyn i goście” (1933 r.),
- „Kochany zwierzyniec” (1939 r.),
- „Opowiadania” (1950 r.),
- „Puch, kot nad koty” (1952 r.) (wydane pośmiertnie),
- „Czarna owieczka”,
- „Kruszynka”,
- „Ropucha”,
- „Musia”.
