Zaczarowana zagroda - streszczenie

Akcja książki opowiadania rozgrywa się na Antarktydzie. Przebywają tu polarnicy ze stacji im. Dobrowolskiego, którzy zamierzają oznakować grupę pingwinów Adeli i w ten sposób dowiedzieć się, jaką trasę zwierzęta przebędą w trakcie polarnej zimy. Złożą więc pingwinom obrączki z datą i nazwą stacji, dzięki czemu zwierzęta staną się później przedmiotem badań i obserwacji polarników, przebywających w innych miejscach wyspy, jak również rybaków, którzy pływają po pobliskich zatokach. Pojawienie się pingwinów w danym miejscu będzie od razu zgłaszane naukowcom stacjonującym na wschodnich wybrzeżach.

Chcąc zaobrączkować pingwiny, należy je wcześniej schwytać, a następnie ulokować w specjalnej zagrodzie. Polarnicy postanawiają więc zbudować olbrzymią klatkę z brył lodu, która przypomina igloo bez dachu. Całymi dniami zagarniają do środka zwierzęta i kolejno zakładają im metalowe obrączki, a na ich grzbietach malują kolorowe pasy.

Rankiem ku swemu ogromnemu zdziwieniu zauważają, że pingwiny w tajemniczy sposób uciekły z zagrody. Nie wiadomo jednak, w jaki sposób to zrobiły, bo przecież Adele nie potrafią latać. Odpowiedź na tę zagadkę zna jedynie mały pingwin z białą łatką na brzuchu, która przypomina zabawny surducik. Jako jedyny ostał się on w zagrodzie. Polarnicy z powodu jego wyglądu nazwali go Elegancikiem.

Ta sama historia powtórzyła się jeszcze trzy razy – polarnicy zagarniali pingwiny do środka, a nad ranem zwierząt znów nie było W zagrodzie spacerował sobie tylko Elegancik. Polarnicy wpadają więc na pomysł, że przyczają się wieczorem w pobliżu zagrody i będą obserwować, co dzieje się z pingwinami. Obserwując zwierzęta, przekonują się, że te są bardzo sprytne i wymyśliły sposób opuszczenia zagrody, mianowicie – Elegancik i jego kolega stanęli jeden na drugim, tworząc piramidę,