Bóg jawi się tu jako potężny i groźny Absolut, który dysponuje nadprzyrodzoną mocą, a od Jego woli zależy los człowieka. Pan może unieść się gniewem, ale może też okazać łaskę temu, kto bezgranicznie Mu ufa. Bóg wysłuchuje modlitwy podmiotu lirycznego – w ostatniej strofie psalmu osoba mówiąca wysławia Pana za udzieloną jej pomoc. Interwencja Boga w ludzkie życie ma wymiary namacalne.
Mamy tu do czynienia z wyraźną metamorfozą podmiotu lirycznego: z osoby słabej i pełnej lęku przeobraża się on w człowieka silnego i pewnego swoich racji. Odważnie woła on do swoich wrogów, aby odstąpili od niego, ponieważ ma wsparcie samego Boga. Cierpienie jawi się tu zatem jako próba, którą Pan zsyła na człowieka, aby sprawdzić jego ufność i wiarę.
Psalm 6 przedstawia żarliwą modlitwę człowieka, który znalazł się w sytuacji granicznej i jego jedyną nadzieją na ocalenie jest boska interwencja. Psalm posiada wymowny podtytuł: „Błaganie w próbie”. Osoba mówiąca zwraca się do Boga z bezpośrednią prośbą – pomimo że czuje się odrzucona przez Pana, ośmiela się apelować do Jego miłosierdzia.
Bóg jawi się tu jako potężny i groźny Absolut, który dysponuje nadprzyrodzoną mocą, a od Jego woli zależy los człowieka. Pan może unieść się gniewem, ale może też okazać łaskę temu, kto bezgranicznie Mu ufa. Bóg wysłuchuje modlitwy podmiotu lirycznego – w ostatniej strofie psalmu osoba mówiąca wysławia Pana za udzieloną jej pomoc. Interwencja Boga w ludzkie życie ma wymiary namacalne.
Mamy tu do czynienia z wyraźną metamorfozą podmiotu lirycznego: z osoby słabej i pełnej lęku przeobraża się on w człowieka silnego i pewnego swoich racji. Odważnie woła on do swoich wrogów, aby odstąpili od niego, ponieważ ma wsparcie samego Boga. Cierpienie jawi się tu zatem jako próba, którą Pan zsyła na człowieka, aby sprawdzić jego ufność i wiarę.