Wdowa Vauquer to postać drugoplanowa powieści choć do jej osoby nawiązuje się wielokrotnie w powieści. Jest to kobieta w wieku około pięćdziesięciu lat, stękającą i kaszlącą, w gruncie rzeczy dość skąpa i obłudna. Po utracie majątku przez męża zajmuje się wynajmem pokoi o średnim i niskim standardzie. Swoim pensjonariuszom oferuje też posiłki.
Początkowo interesuje się Goriotem, ale kiedy orientuje się, że ten systematycznie ubożeje i na dodatek nie interesuje się ożenkiem. Tym też wzbudza w sobie niechęć do niego i dlatego też staje się podejrzliwa i niemiła w stosunku do niego.
W powieści ukazana zostaje jako osoba bardzo niedbała i niechlujna a zarazem bardzo pazerna. Jest ona reprezentantką życia prostego mieszczaństwa.
Nie można jej jednak określić jako postać negatywną, gdyż podobnie jak pozostali stara się ona jedynie zarobić na swoje utrzymanie.
