Vautrin to jedna z najbardziej tajemniczych postaci powieści. Nasz bohater to zbiegły z galer kryminalista. Prawda o nim i jego właściwe nazwisko zostają ujawnione dopiero w końcowym etapie wątku zorganizowanego wokół tego bohatera.
Vautrin wzbudza swoim wyglądem i zachowaniem nie tyle szacunek co strach u odbierających go postaci. Jest to wysoki, potężny mężczyzna w sile wieku, o szerokim torsie i dobrze rozbudowanych mięśniach. Mimo swego wesołego i rubasznego charakteru wzbudzał on nie małe przerażenie wśród otoczenia. Jego donośny głos oraz dziwne zachowanie wzbudzało także zainteresowanie ale i respekt.
Vautrin miał w pensjonacie specjalne przywileje. Ponieważ wracał kiedy chciał najczęściej nocą i często towarzyszyły mu jakieś podejrzane osoby, posiadał własny klucz. Chętnie pożyczał pieniądze wdowie Vauquer, naprawiał zamki, dlatego cieszył się jej wdzięcznością. Wspierał pożyczkami także pensjonariuszy, ale z nikim nie wchodził w głębsze relacje. Vautrin nikomu nie ufał i nikomu też nie zwierzał się ze swoich ciemnych interesów.
W powieści jest to postać dość trudna do jednoznacznego ocenienia. Z jednej strony jawi się jako osoba życzliwa wszystkim w tym i młodemu Eugeniuszowi a z drugiej strony obmyśla plan jak ten mógłby dzięki zbrodni wzbogacić się w szybki sposób.
Prawdziwe nazwisko Vautrina brzmi Jakub Collin, zaś nadany mu przydomek budzi przerażenie: Ołży-Śmierć. Jest to osoba groźna, niebezpieczna, a przy tym postępująca według osobistego kodeksu uczciwości i wierna swoim zasadom. Wzbudza zarazem negatywne i pozytywne uczucia. Kontrowersyjny, tajemniczy, wzbudzający zarazem sympatię i niechęć przestępca jest w powieści doskonałym przykładem bohatera realistycznego, w którym mieszają się cechy dobre i złe, zaś jego losy są pogmatwane – jak w życiu – i splecione z czasem, miejscem i warunkami, w jakich przyszło mu egzystować.
