Na początku powieści Edmund Dantes to siedemnastolatek, który doskonale sobie radzi na statku Pana Morrela, za co dostaje awans na stanowisko kapitana. Pełen pogody ducha, dobrych manier i prostoduszny chłopak wzbudza szacunek, ale także zazdrość u wrogów. Edmund zakochany jest w Kastylijce Mercedes, z którą planuje wziąć ślub. Drugą najważniejszą dla Edmunda osobą jest jego ojciec Louis Dantes. Edmund jest bardzo uczciwy, zatem dziwi go fakt aresztowania. List, który stał się powodem jego oskarżenia, miał być przez Edmunda dostarczony do Paryża w ramach wypełnienia ostatniej woli zmarłego kapitana statku, na którym pływał Edmund. Chłopak nie wiedział nawet, że list ten ma takie znaczenie polityczne. Został skazany na zesłanie i dożywocie w Twierdzy If, najstraszniejszym więzieniu politycznym.
W swojej celi Edmund przez pierwszy okres czuje gniew i pewność, że to tylko jakaś pomyłka, że już wkrótce wyjdzie z więzienia na wolność i wróci do ukochanej. Jednak po kilku latach gniew przeradza się w rezygnację i Dantes próbuje popełnić samobójstwo. Wtedy słyszy skrobanie zza ściany. Okazuje się, że przekopał się do niego więzień z celi obok, Ojciec Faria. Przez kolejne lata, Edmund uczy się od ojca nie tylko podręcznikowej wiedzy, ale także życiowej mądrości. Planują wspólną ucieczkę, ale Faria ma wylew. Wtedy to mówi Edmundowi, że na pewno jego zdrajcami byli Danglars i Fernand, oraz każe znaleźć skarb na wyspie Monte Christo.
Dzięki swojej niezwykłej pomysłowości i odwadze, Edmund ucieka z więzienia, zawinięty w całun pośmiertny Farii. Cudem i dzięki determinacji, dopływa do wyspy po wrzuceniu go do morza przez więziennych strażników, a później dołącza do grupy przemytników. Na wyspie Monte Christo znajduje skarb, który pozwala mu zrealizować główny cel- zemstę.
Przez kolejne lata Edmund pomaga ludziom, zdobywając ich dozgonną wdzięczność i oddanie. Ratuje od bankructwa Pana Morrela. Później uwalnia Haydee z niewoli i zabiera biedną dziewczynę ze sobą. We Francji Monte Christo odnajduje dawnych znajomych, wiedząc już, że to oni posłali go do więzienia. W niezwykle wyrafinowany sposób i wedle misternego planu, zaczyna się mścić, doprowadzając stopniowo swoich wrogów do klęski. Jednak cały czas pamięta o tym, aby nie skrzywdzić niewinnych ludzi. Pomaga tym, którzy pomocy potrzebują - Mercedes w wyjeździe z Paryża, Maksymilianowi i Walentynie w byciu razem, Haydee w odzyskaniu godności i radości. Nikogo nie zabija osobiście, stara się raczej doprowadzić wrogów do znienawidzenia życia i wyjawienia skrywanych tajemnic i złych czynów. Wreszcie Edmund uznaje, że zemsta została spełniona. Wyjawia wrogom swoją tożsamość, bogactwa oddaje Maksymilianowi i Walentynie, a Haydee pozwala odejść, mimo, że ją kocha. Jednak kiedy dziewczyna mówi mu o swoich głębokich uczuciach do niego, hrabia wyjeżdża z nią, wierząc, że może jeszcze w życiu zaznać szczęścia.
Edmund Dantes, czyli Hrabia Monte Christo to osoba, której życie zostało zmarnowane. Dlatego też dąży do zemsty, jednak sądzę, że ma ku temu pełne prawo. Faktem jest, ze mści się tylko na wrogach, nie krzywdzi niewinnych ludzi, a wręcz przeciwnie, nie tylko im pomaga, ale także ratuje życie i zapewnia przyszłość. Mimo, że doprowadził do klęski tyle osób, Edmund Dantes był pozytywnym bohaterem i dobrym człowiekiem, według którego cała ludzka mądrość kryje się w dwóch słowach: oczekiwanie i cierpliwość.
