Kapuściński Ryszard

Urodził się 4 marca 1932 roku w Pińsku. W 1956 roku kończy studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym roku rozpoczyna współpracę ze „Sztandarem Młodych” i otrzymuje pierwszą, ważną nagrodę – Krzyż Zasługi za artykuł dotyczący warunków pracy w Nowej Hucie. 

Pierwszy wyjazd za granicę (do Pekinu) zostaje przerwany dobrowolnie ze względu na wydarzenia z 1956 roku (ogólnopolski strajk generalny). Dwa lata później Kapuściński zostaje wydalony z redakcji „Sztandaru…” i rozpoczyna współpracę z „Polityką”. 

Jako pisarz debiutuje cyklem reportaży o podróżach po Polsce „Busz po polsku”. W latach 60-tych zostaje korespondentem zagranicznym Polskiej Agencji Prasowej w Afryce, Azji i Ameryce Południowej. W tym czasie powstają jego pierwsze reportaże o Czarnym Lądzie: „Czarne gwiazdy” (1963), „Gdyby cała Afryka” (1969). W 1968 roku przerywa podróże na skutek ciężkiej choroby (zapalenie opon mózgowych). Kolejne dzieła – „Kirgiz schodzi z konia” (1968), „Chrystus z karabinem na ramieniu” (1975), „Wojna futbolowa” (1978), „Jeszcze jeden dzień życia” (1976) – to efekt podroży do ZSRR oraz Ameryki Południowej (Meksyk, Brazylia). 

Od 1974 roku współpracuje z tygodnikiem „Kultura”. W 1978 roku ukazuje się jedno z najbardziej znanych dzieł Kapuścińskiego – „Cesarz” – opisujące realia reżimu etiopskiego władcy Haile Selassie I. Reportaż (przetłumaczony na ponad 30 języków) zyskuje światowy rozgłos, podobnie jak jego sceniczna adaptacja (londyńska premiera w Royal Court Theatre – 1987 rok). 

W 1986 roku zostaje wydany tomik wierszy Kapuścińskiego „Notes”. W kolejnych latach ukazuje się cykl notatek i drobnych zapisków, zatytułowanych „Lapidaria”. Jest to także okres odbierania kolejnych, prestiżowych nagród: Międzynarodowa Nagroda Dziennikarska (1978), Nagroda Polskiego PEN Clubu (1990 i 1995), doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego (1997) i Uniwersytetu Wrocławskiego (2001), Nagroda Goethego (1999). Ostatnie, ważne dzieła pisarza to zbiór reportaży z podróży po Afryce „Heban” (wyd. 1998, nagrodzony „Ikarem”) oraz powieść autobiograficzna „Podróże z Herodotem” (wyd. 2004, nagrodzona Nagrodą Literacką NIKE). 

Ryszard Kapuściński umiera 23 stycznia 2007 roku w Warszawie. Zostaje pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Najważniejsze dzieła Kapuścińskiego

1962 – „Busz po polsku”,
1963 – „Czarne gwiazdy”,
1968 – „Kirgiz schodzi z konia”,
1969 – „Gdyby cała Afryka”,
1975 – „Chrystus z karabinem na ramieniu”,
1978 – „Wojna futbolowa”, „Cesarz”,
1982 – „Szachinszach”,
1986 – „Notes”,
1990 – „Lapidarium”,
1993 – „Imperium”,
1995 – „Lapidarium II”,
1997 – „Lapidarium III”,
1998 – „Heban”,
2000 – „Lapidarium IV”,
2001 – „Lapidarium V”,
2003 – „Autoportret reportera”,
2004 – „Podróże z Herodotem”,
2006 – „Prawa natury”,
2006 – „Ten inny”,
2007 – „Lapidarium VI”.