Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Fink Ida

Ida Fink - życiorys

Ida Fink – polskojęzyczna pisarka żydowskiego pochodzenia. Przyszła na świat w Zbarażu 1 listopada 1921 r. Zmarła 27 września 2011 r. w Tel Awiwie.

Pisarka była córką lekarza i nauczycielki. Jej największą pasją była muzyka, dlatego studiowała w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.

W 1941 r. wraz z siostrą i rodzicami trafiła do zbaraskiego getta. Rok później uciekła z niego razem z siostrą i od tamtego momentu aż do wyzwolenia Rzeczpospolitej ukrywała się po aryjskiej stronie.

Kiedy zakończyła się II wojna światowa, przybyła do Polski – tutaj wyszła z mąż i urodziła córkę. Od 1957 r. mieszkała w Izraelu (osiedliła się w Holonie).

Ukończone studia pozwoliły jej rozpocząć pracę w bibliotece muzycznej. Potem objęła też stanowisko w dziale gromadzenia świadectw w Instytucie Yad Vashem.

Razem z siostrą mieszkały w Ramat Aviv, będącej dzielnicą Tel Awiwu. Pisarka należała też do Związku Autorów Piszących po Polsku w Izraelu.

Charakterystyka twórczości

Ida Fink debiutowała w 1971 r., kiedy to zaczęto publikować jej utwory. Najważniejszym zagadnieniem jej twórczości była tematyka Holocaustu.

Jednym z jej ważniejszych utworów jest opowiadanie „Zabawa w klucz”, w którym autorka zmierzyła się z problemem panicznego strachu przed hitlerowskimi prześladowaniami; strachu, którym owładnięci są nie tylko dorośli, ale nawet małe, prawie jeszcze nic nierozumiejące dzieci. Opowiadanie to znalazło się w arkuszu rozszerzonym na maturze z języka polskiego w 2005 r., z kolei opowiadanie „Przed lustrem” – w 2012 r.

Utwory Idy Fink zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym m.in.: angielski, francuski, duński, hebrajski, niemiecki, włoski, holenderski czy norweski.

Pisarka została też uhonorowana licznymi nagrodami. W 1985 r. wyróżniono ją holenderską nagrodą literacką im. Anny Frank i włoską im. Alberto Moravii. Natomiast w 2008 r. uhonorowano ją Izraelską Nagrodą Literacką.

Opublikowane utwory:
- 2009 „Wiosna 1941”,
- 2003 „Odpływający ogród”,
- 1996 „Ślady”,
- 1990 „Podróż”,
- 1987 „Skrawek czasu”,
- ? „Drzazga”.

Bibliografia:
- „Odpływający ogród: opowiadania zebrane” Warszawa: „W.A.B.”, 2002.   
- „Podróż” Londyn: „Aneks”, 1990.
- „Podróż” Wyd. 2. Warszawa: „W.A.B”, 2004. (Wyd. 1: Londyn: „Aneks”, 1990).
- „Skrawek czasu” Kraków: „Margines”, 1988. (Przedr. z: Londyn: „Aneks”, 1987).
- „Skrawek czasu” Warszawa: „Myśl”, 1988 (Przedr. z: Londyn: „Aneks”, 1987).
- „Skrawek czasu” Londyn: Aneks, 1987.   
- „Ślady” Warszawa: „W.A.B”, 1996.
- „Wiosna 1941” Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2009.
- „Wiosna 1941” Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2011.