Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie - Analiza utworu

Pieśń jest napisana wierszem stroficznym, składa się z pięciu czterowersowych zwrotek 12-zgłoskowych. Utwór został utrzymany w tonacji patetycznej, co podkreśla wagę poruszanej w nim problematyki.

Mamy tu do czynienia z liryką zwrotu do adresata. Kochanowski stosuje kompozycję retoryczną, całość opiera się na rozbudowanej figurze kontaktu – apostrofie skierowanej do władców. Zwroty do adresata zostają wzmocnione przez anaforyczne zastosowanie zaimka osobowego „Wy”. Ważną rolę odgrywa również peryfraza, czyli zastosowanie rozbudowanej formuły (np. „Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie”), zamiast rzeczownika „władcy”. Peryfraza współtworzy podniosły nastrój tekstu, a także wpisuje w definicję władzy nie tylko prawa, ale także obowiązki.

Składnia wiersza zawiera parentezy (wtrącenia), a także inwersje, co wzmaga uwagę odbiorcy. Szczególne znaczenie ma tu przestawnia w sformułowaniu: „rzeczpospolita” („pospolita rzecz”), która akcentuje fakt, że ojczyzna jest sprawą wspólnoty, a nie wyłącznie poszczególnych jednostek. Ponadto pojawia się tu stylizacja biblijna – władcy ukazani są jako pasterze, którzy mają paść Boże stado.
Pieśń jest napisana wierszem stroficznym, składa się z pięciu czterowersowych zwrotek 12-zgłoskowych. Utwór został utrzymany w tonacji patetycznej, co podkreśla wagę poruszanej w nim problematyki.

Mamy tu do czynienia z liryką zwrotu do adresata. Kochanowski stosuje kompozycję retoryczną, całość opiera się na rozbudowanej figurze kontaktu – apostrofie skierowanej do władców. Zwroty do adresata zostają wzmocnione przez anaforyczne zastosowanie zaimka osobowego „Wy”. Ważną rolę odgrywa również peryfraza, czyli zastosowanie rozbudowanej formuły (np. „Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie”), zamiast rzeczownika „władcy”. Peryfraza współtworzy podniosły nastrój tekstu, a także wpisuje w definicję władzy nie tylko prawa, ale także obowiązki.

Składnia wiersza zawiera parentezy (wtrącenia), a także inwersje, co wzmaga uwagę odbiorcy. Szczególne znaczenie ma tu przestawnia w sformułowaniu: „rzeczpospolita” („pospolita rzecz”), która akcentuje fakt, że ojczyzna jest sprawą wspólnoty, a nie wyłącznie poszczególnych jednostek. Ponadto pojawia się tu stylizacja biblijna – władcy ukazani są jako pasterze, którzy mają paść Boże stado.