Tylko nie łżyj - streszczenie

Głównym bohaterem opowiadania jest chłopiec o imieniu Alba, który uciekł z domu dziecka i zamieszkał w domku w lesie. Zaprzyjaźnia się on z Marcinem i Kostkiem i któregoś dnia wspólnie udają się do lasu na grzyby. Albie bardzo zależało na tej znajomości, dlatego starał się być w stosunku do chłopców sympatyczny i koleżeński.

Po udanym grzybobraniu bohater wrócił do domku, by upiec trochę kartofli w ognisku, co obiecał chłopakom, którzy też byli bardzo głodni.

W pewnym momencie entuzjazm opuścił Albę, gdyż stojąc przy ognisku, zauważył, że ktoś włamał się do jego chatki (kłódka w drzwiach była wyłamana ze skoblem). Kiedy Alba wszedł do środka, widok wprawił go w czarną rozpacz. Okazało się, że ktoś ukradł mu plecak, w którym miał ubrania, buty i pieniądze. Chłopak choć zawsze starał się być silny, nagle wybuchnął głośnym płaczem. Ktoś, kto go obrabował, zabrał mu nawet koc, którym przykrywał igliwie zastępujące mu materac do spania. Zrezygnowany nie chciał już iść z kolegami do lasu, a i na jedzenie kartofli nie miał ochoty.

Koledzy zorientowali się, co się stało, widząc jego zapłakaną twarz. Alba nie chciał pokazać bezsilności, ale wiedział, że nie ma sensu ukrywać prawdy. Powiedział chłopakom, że został okradziony i nie wie, co teraz  począć. Marcin i Kostek zaczęli go wypytywać o jego historię i pobyt w lesie, ale Alba nie chciał, żeby dowiedzieli się, że uciekł z domu dziecka. Chłopcy próbowali go zrozumieć i okazać mu współczucie, ale niezbyt im to wychodziło.

Alba uciekł z domu dziecka, ponieważ czegoś mu w nim brakowało. Miał co prawda jedzenie, ubranie, dach nad głową – na warunki nie mógł narzekać. Ale mimo to wszystko, co znajdowało się w domu dziecka, było wspólne, a chłopak bardzo pragnął mieć coś na własność – coś, co byłoby wyłącznie jego. Teraz natomiast nie mógł