Psalm 91 - Analiza utworu

Psalm 91 posiada tonację hymniczną – przeważającym motywem modlitwy jest pochwała dobroci Boga. Słownictwo utworu wyraźnie dzieli się na dwie rodziny wyrazów. Pierwsza z nich określa możliwe niebezpieczeństwa, jakie mogą spotkać człowieka: „sidła myśliwego”, „zgubne słowo”, „lecąca strzała”, „zaraza”, „mór”, „węże” czy „lwy”. Druga sfera terminologii odnosi się natomiast do Bożej opieki: „twierdza”, „schronienie”, „ucieczka”, „obrońca”.

Enumeracje zagrożeń czyhających na człowieka mają charakter dosłowny i metaforyczny. Metaforycznymi obrazami niebezpieczeństw są dzikie, zwierzęta: węże, żmije i lwy, ale także przeszkody naturalne: ostre kamienie. Symbolami Bożej opieki są natomiast skrzydła, puklerz i tarcza. Ponadto obrazem ilustrującym dobroć Pana jest wyobrażenie aniołów, którzy noszą człowieka na swych rękach.

W celu podkreślenia miłości Boga do ufającego Mu człowieka w tekście stosuje się hiperbolę:

„Choć tysiąc padnie u twego boku,/ a dziesięć tysięcy po twojej prawicy: ciebie to nie spotka”.

Warto również zwrócić uwagę, że psalmista  przytacza bezpośrednie wypowiedzi Boga, powołuje się zatem na najwyższy autorytet, aby potwierdzić prawdziwość swoich słów. Kondycja człowieka zostaje natomiast opisana za pomocą obrazu drogi, która nawet jeśli będzie pełna ostrych kamieni i dzikich zwierząt, z Bożym błogosławieństwem zostanie przebyta pomyślnie.